قابلیت حضورپذیری، کلیدواژه اصلی در دستیابی به تعاملات اجتماعی و رمز موفقیت فضای شهری است. در این راستا، مطالعه حاضر تلاش دارد قابلیت حضورپذیری و تعاملات اجتماعی در فضای بوستان ملت شهر مشهد (به‌عنوان مهم‌ترین بوستان با عملکرد شهری)، را بررسی کند. مطالعه توصیفی ـ تحلیلی و متغیرهای تحقیق شامل: موقعیت فضایی عناصر بوستان و میزان اقبال عمومی به آنها در راستای تعامل افراد است. حجم نمونه با توجه‌ به تعداد بازدیدکنندگان و نوع آزمون‌های آماری،200 نفر تعیین گردید. پس از مطالعات اسنادی و تدوین مدل‏مفهومی‏تحقیق، کلیه عناصر مستقر در بوستان (شامل920موقعیت)، با استفاده از دستگاه GPS برداشت و در پایگاه اطلاعات مکانی ذخیره گردید. به‌منظور تحلیل داده‏ها از سه دسته مدل‌های 1) آمارکلاسیک (جداول فراوانی و آزمون‏تی)، 2)چیدمان فضایی و معیارهای‏آن(ارتباط، انتخاب، همپیوندی، طول و عمق) و 3) معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان‏داد که از منظر قابلیت ‏حضور‌ پذیری، بوستان ملت، تنوع کارکردی را نشان می‏دهد. از سوی‏دیگر محاسبه معیارهای چیدمان فضایی حکایت از آن داشت که بخشی از فضای بوستان، در مسیر حرکت بازدیدکنندگان قرار نمی‏گیرد. همچنین نتایج نظرسنجی حاکی از عدم آشنایی افراد با موقعیت برخی عناصر مهم بود. یافته‏های مطالعه در خصوص الگوهای تعامل افراد نشان داد علی‌رغم تمایل نسبتا مناسب تعامل افراد با یکدیگر، این تعامل عمیق نبوده و تنها شامل گپ‎‎های کوتاه‏مدت می‌باشد همچنین نتایج معادلات ساختاری نشان داد که در بین موقعیت‌های بوستان، مزارشهدا، کافی‏شاپ، تجهیزات ورزشی، دریاچه و فضای سبز بیشترین نقش را در بروز تعاملات اجتماعی نشان می‏دهند. استنباط از یافته‏های تحقیق بیانگر آن بود که سه موضوع تنوع کارکردی، موقعیت مکانی و ارزشمندی عناصر فضا می‏توانند به عنوان سرفصل‌های اصلی در تحقق تعاملات اجتماعی گسترده، در بستر فضای شهری مدنظر قرار گیرند.

کلمات کلیدی