حکمرانی در نظام آموزش عالی یک ضرورت است و موفقیت آن در کشور ما برای تولید علم و دانش در گرو پایبندی دانشگاه به اصول و حکمرانی خوب است؛ این بدین معناست که دانشگاه باید در برابر جامعه، مردم و نهادهای مدنی پاسخگو و متکی به مشارکت دانشگاهیان و دانشجویان باشد. بدین منظور یکی از شیوه هایی که با توسل به آن مؤسسات آموزش عالی می توانند به این اهداف دست یابند، تدوین بیانیه مأموریت دانشگاه است. بیانیه مأموریت اساس برنامه های راهبردی و تدوین الگوهای ارزیابی مستمر پیشرفت با دانشگاه است. از سوی دیگر نگاهی به نقشه جامع علمی کشور به خوبی روشن می سازد که راهبردهای کلان و ملی، به موضوع جهت دهی به فعالیت های پژوهشی تاکید داشته‌اند که از آن جمله می‌توان به جهت دهی آموزش، پژوهش، فناوری و نوآوری به سمت حل مشکلات و رفع نیازهای واقعی و اقتضائات کشور با توجه به آمایش سرزمین و نوآوری اشاره کرد. موارد یاد شده در سیاست ها و ضوابط اجرایی حاکم بر آمایش آموزش عالی در جمهوری اسلامی ایران مصوب جلسه 776 مورخ 18/12/1394 شورای عالی انقلاب فرهنگی، تحت عنوان ماموریت گرایی در موسسات آموزش عالی کشورآورده شده است، لازم به ذکر است واژه ماموریت گرایی به عنوان واژه بومی برای اولین بار در مصوبه مذکور عنوان شده است، و به واگذاری ماموریت های ویژه پایدار به موسسات آموزش‌عالی از سوی وزارت عتف و بر اساس ظرفیت‌های محیطی آن موسسه اشاره دارد. بر این اساس ابتدا ماموریت محوله هر دانشگاه با روش کیفی و از طریق مصاحبه و مطالعه اسناد فرادستی، به لحاظ سطح عملکردی و همچنین موضوع فعالیت آنها مشخص شده است تا دانشگاه بتواند چشم انداز و اهداف خود را بر این اساس تنظیم نماید. نتایج این مطالعه نشان می دهد که با ماموریت گرا کردن دانشگاه های کشور شاخص های مهم حکمرانی خوب آموزش‌ عالی همانند، اثر‌بخشی و کارایی، عدالت، وضوح اختیارات و وظایف، پاسخگویی، شایسته سالاری، مشارکت و استقلال محقق خواهد شد

کلمات کلیدی