ازجمله جریانات عمده بین سکونتگاه‌های شهری و روستایی روابط اقتصادی در زمینه کشاورزی است که با انتقال محصولات تولیدی به شهر و با تهیه نهاده‌های لازم کشاورزی از شهر صورت می‌گیرد و بدنبال خود، سایر جریانات‌ (نیروی کاری، افراد، سرمایه و...) را تحت تاثیر قرار می‌دهد. جریان‌های فضایی بین شهر و روستا در گذر زمان از عوامل کلیدی در تحولات فضایی سکونتگاه‌های روستایی است. این روابط اگر به صورت مکمل باشد به عملکردهای دو سویه منجر‌ می‌شود و می‌تواند زمینه ساز توسعه روستایی شود. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و داده‌های مورد نیاز به کمک روش‌های اسنادی و پیمایشی جمع‌آوری شد. در این مطالعه 22 روستا با استفاده از روش نمونه گیری طبقه‌بندی تخصیص یافته، انتخاب شد. واحد تحلیل کشاورزان در روستاهای نمونه شهرستان خرم‌آباد بوده است، برای بررسی ظرفیت‌های اقتصادی‌ (کشاورزی) و شدت جریان‌های روستایی-شهری روابط اقتصادی روستائیان در زمینه کشاورزی را با چهار نقطه شهری به کمک پنج مولفه و 41 گویه کمی شد. و پس از کمی نمودن متغیر ظرفیت‌های اقتصادی‌ (کشاورزی) و شدت جریان‌های روستایی-شهری رابطه آنها مورد بررسی قرار گرفت. جهت سنجش رابطه میان ظرفیت‌های کشاورزی و پیوندهای روستایی شهری پس از استخراج میزان زمین های زراعی و باغی زیر کشت و محصولات تولید شده و پس از آن محاسبه سرانه محصولات به تفکیک محصول و روستا از آزمون همبستگی پیرسون و برای رتبه بندی روستاها از مدل ویکور و وزن دهی به معیارها از AHP استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که بین دو متغیر ظرفیت‌های اقتصادی روستاهای مورد مطالعه و شدت جریان‌های روستایی-شهری همبستگی مستقیم و معناداری با شدت قوی‌ (0.812) در سطح اطمینان 99 درصد وجود دارد.

کلمات کلیدی