مدیریت انتظارات کارکنان، نقش مهمی در بهره وری کارکنان و رشد و بقاء سازمان دارد و از گذشته تا کنون از جمله وظایف سخت مدیران منابع انسانی بوده است. ادبیات پژوهشی نوظهور حاکی از آن است که سازمان ها به طور فزاینده ای با چالش مدیریت کارکنان \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"خودمحق پندرای\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\" که علیرغم سطح حداقلی عملکرد خود تا حد بالایی خود را شایسته و محق بهترین رفتارها و پاداش ها می دانند، روبه رو هستند. در پژوهش حاضر با توجه به مغفول ماندن خودمحق پنداری کارکنان در پژوهش های داخلی و همچنین پراکندگی موضوعی این پدیده در مطالعات خارجی، هدف واکاوی پدیده خودمحق پنداری به طور خاص در مطالعات سازمان و مدیریت و تعیین مولفه ها، پیامدها و پیش آیندهای آن است. در انجام این پژوهش از رویکرد کیفی و ابزار فراترکیب بهره گرفته شده است. در مجموع 87 پژوهش از میان مطالعات خارجی به مرحله نهایی تحلیل وارد شد. احضا مضامین با رویکرد ساختار داده جیئوئیا (2013) و نرم افزار RQDA در دو سطح انجام شد. مضامین مستخرج در حوزه مولفه ها مشتمل بر 6 بخش در دو بعد کلی فردی و سازمانی به این شکل حاصل گردید. در راستای احصاء مضامین در حوزه پیامدها، پیامدهای ادراکی، پیامدهای رفتاری و پیامدهای روانشناختی ذیل بعد کلی پیامدهای منفی سازمانی و همینطور پیامدهای روانشناختی ذیل بعد کلی پیامدهای منفی فردی استخراج شد. در رابطه با پیش آیندهای خودمحق پنداری کارکنان، دو بعد کلی عوامل موقعیتی و عوامل فردی حاصل گردید. هر یک از این مضامین مرتبه دو، مشتمل است بر مضامین مرتبه یک که در متن به تفصیل به آن پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش، با روشن نمودن ابعاد تاریک پدیده خودمحق پنداری، می تواند زمینه ساز حل این چالش و معمای مدیریتی عصر حاضر گردد. علاوه بر این با مشخص نمودن شکاف های پژوهشی مبنی بر تاکید بر مطالعه این پدیده در سازمان، مسیر مطالعات آتی نیز مشخص شده است.

کلمات کلیدی