امروزه مفهوم کارآفرینی روستایی با طرح مباحثی مانند تامین معیشت، بهره‌وری از منابع، اشتغال‌زایی، توانمندسازی و سایر مباحث جذاب مرتبط با توسعه، نقش برجسته‌ای در ادبیات توسعه روستایی یافته است. اما توسعه کارآفرینی روستایی در ایران به رغم تلاش‌هایی که صورت گرفته، نهادینه نشده است. از این رو پژوهش حاضر با هدف گذاری کاربردی و با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به شناسایی راهبردهای مطلوب توسعه کارآفرینی در نواحی روستایی خشک می‌پردازد. در این مطالعه از دو ابزار ‌‌برنامه‌ریزی راهبردی استفاده شد. پرسشنامه تحقیق به کمک 102 نفر که متشکل از کارآفرینان و خبرگان روستایی است، در 11 روستای دارای کارآفرین بخش رضویه شهرستان مشهد که با محدودیت های بالای اکولوژیکی مواجه است، تکمیل گردید. بر اساس مطالعات میدانی و اسنادی در بخش رضویه شهرستان مشهد تعداد 17 نقطه قوت و فرصت به عنوان مزیت و 24 نقطه ضعف و تهدید به عنوان محدودیت و تنگنای پیش روی توسعه کارآفرینی در نواحی روستایی شناسایی شد. نتایج نشان داد در ماتریس SWOT با توجه به 46/2=IFE و 73/2=EFE به‌منظور توسعه کارآفرینی روستایی راهبردهای بازنگری که با به حداقل رساندن ضعف ها، سعی در حداکثر استفاده از فرصت ها دارند(حداکثر-حداقل) یا WO بهینه شناخته شد. از آنجا که ماتریس تحلیلیSWOT استراتژی های گوناگونی ارائه می دهد اما تکنیکی برای اولویت-ها ارائه نمی دهد، از ماتریس QSPM استفاده گردید. لذا در ادامه به کمک این ماتریس بین 12 راهبرد محافظه‌کارانه \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"راه‌اندازی مراکز خدمات مشاوره‌ای به منظور ارائه پشتیبانی فکری، فنی و مهارتی با ایجاد جذابیت و منافع مستقیم و غیرمستقیم برای روستاییان\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\" به عنوان راهبرد کانونی در اولویت اول با امتیاز 53/1 قرار گرفت. لذا ضروری است در بازنگری سیاست‌های مرتبط با کارآفرینی، راه‌‌‌اندازی دفاتر فنی، مشاوره‌ای کارآفرینی روستایی مورد توجه قرار گیرد. نتایج این بررسی می‌تواند پایه‌ای برای سیاست‌گذاری مناسب در ارتباط با توسعه کارآفرینی در نواحی روستایی شهرستان مشهد قرار گیرد.

کلمات کلیدی