هدف از انجام پژوهش حاضر، ساخت و اعتباریابی ابزاری برای سنجش اثربخشی فرایند تدریس دانشجومعلمان در درس کارورزی 4 بود. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع ابزارسازی است. جهت طراحی ابزار موردنظر، از روش تحلیل محتوا استتفاده دتد. ابتتدا سرفصتل هتا و درس نامه های موجود کارورزی 4 در دانشگاه فرهنگیان مورد تحلیل قرار گرفت و کدهای معنایی که دربردارندۀ مفهوم اثربخشی تتدریس در حیطه های مختلف آن )طراحی، اجرا، ارزدیابی( بودند انتخاب ددند. ۶۶ واحد معنایی استخراج دد و بعد از اخذ نظترات متخصصتان و اعمال اصلاحات، ۶۶ گویه به ۵۶ گویه تقلیل پیدا کرد. در اجرای مقدماتی، ابزار موردنظر در میان نمونه ای 42 نفری اجترا و ستلال هتایی که نیاز به بازنگری دادت اصلاح دد و درنهایت، 3۸4 نفر از دانشجومعلمانی که درس کارورزی 4 را در سال تحصتیلی 1400 - 1401 بته پایان رسانده بودند، به تکمیل پرسش نامه پرداختند. روایی محتوایی پژوهش توسط ده تن از اساتید صاحب نظر و روایی سازۀ آن از طریت تحلیل عاملی بررسی دد. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریماکس ۵۶ گویه در 4 عامل قرار گرفتند که این چهار عامتل در مجموع ۶1.۵۷4 درصد از واریانس کل نمرات را تبیین کردند. دایان ذکر است که نتایج تحلیل عاملی تأییدی

کلمات کلیدی