هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نشانههای اختالل نارسایی توجه/ فزون کنشی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان با تأکید بر نقش میانجیگری مدیریت زمان صورت گرفت. روش: در این تحقیق همبستگی، یک گروه نمونه 302 نفری دانشجوی دارای نشانههای اختالل نارسایی توجه/ فزون کنشی از دانشگاه فردوسی مشهد که با استفاده از مقیاس درجهبندی ADHD بزرگساالن بارکلی )BAARS )واجد نشانههای اختالل بودند، شناسایی و انتخاب شدند و با استفاده از مقیاس مدیریت زمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین از معدل این دانشجویان بهعنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان استفاده گردید. یافتهها: تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار لیزرل و به روش تحلیل مسیر صورت گرفت. نتایج حاکی از تأیید نقش میانجیگری مدیریت زمان در رابطه نشانه نارسایی توجه و پیشرفت تحصیلی بود. در حالیکه نتایج نشان داد مدیریت زمان نقش میانجیگری در رابطه دو نشانه فزون کنشی و تکانشگری با پیشرفت تحصیلی ایفا نمیکند. همچنین نتایج نشان داد از بین سه نشانه اختالل ADHD، تنها نشانه تکانشگری اثر مستقیمی بر پیشرفت تحصیلی دارد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد میگردد مداخالت درمانی برای دانشجویان مبتال به ADHD متمرکز بر بهبود مدیریت زمان این افراد باشد.

کلمات کلیدی