مقدمه: با توجه به دوره نوجوانی از لحاظ شکلگیری هویت، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فرآیند خودشناسی، میزان تعهد و روابط موضوعی بر شکل-گیری هویت نوجوانان انجام گرفت. این متغیرها مهمترین ابعاد شکلگیری هویت نوجوانان به شمار میروند مواد و روش: در این پژوهش علی- مقایسهای، تعداد 96 نفر دانشجوی 52 تا 77 از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. پس از همتاسازی، دانشجویان بر اساس سبک هویت در سه گروه مستقل جایگزین شدند. برای جمعآوری دادهها، پرسشنامه روابط موضوعی بل، مقیاس خودشناسی انسجامی قربانی و پرسشنامه سبک هویت برزونسکی مورد استفاده قرار گرفت. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون مانوا، تحلیل واریانس یکراهه، و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین گروههای مختلف سبک هویت )اطالعاتی، هنجاری و سردرگم( از نظر خودشناسی انسجامی، میزان تعهد، بیکفایتی اجتماعی، بیگانگی، و دلبستگیناایمن تفاوت معنیدار وجود داشت. بدینصورت که سبک هویت اطالعاتی از نظر خودشناسی انسجامی و میزان تعهد جایگاه باالتری نسبت به سبک هویت سردرگم و سبک هویت هنجاری داشت. در حالی که نمره دانشجویان با سبک هویت سردرگم از نظر بیکفایتی اجتماعی، بیگانگی و دلبستگی ناایمن باالتر از سبک هویت اطالعاتی و هنجاری بود. عالوه بر این نتایج پژوهش حاضر گویای آن بود که از نظر خودمیانبینی بین سه گروه سبک هویت تفاوت معناداری وجود نداشت. بحث و نتیجهگیری: نتایج حاضر بیانگر تاثیرمعنادار فرآیند خودشناسی، میزان تعهد و مولفههای روابط موضوعی بر شکلگیری هویت نوجوانان بود. این نتایج عالوه بر افزایش دانش نظری در مورد نوجوانی و عوامل تاثیرگذار بر شکلگیری هویت میتواند در تهیه بسته آموزشی و درمانی شکلگیری هویت موفق نوجوان ایرانی مورد توجه متخصصان و دستاندرکاران امر آموزش و درمان نوجوانان قرار گیرد.

کلمات کلیدی