سابقه و هدف : احساس غربت وضعیت پیچیده شناختی، انگیزشی وهیجانی بوده کهدر پی انتقال فرد به محـیط جدیـد در وی به وجود میآید و بنظر می رسد با کاهش مهارت های جرأت ورزی همراه باشـد. هـدف از پـژوهش حاضـر تعیـین اثربخشی آموزش ابراز وجود بر کاهش احساس غربت دانشجویان دختربوده است. مواد و روش ها : این مطالعه مداخله ای بصورت قبل و بعد همراه با گروه کنترل ا نجام شـد. از 249 دانـشجوی دختـر سال اول دانشگاه 96 نفردچار احساس غربت تشخیص داده شدند که از میان آنان تعداد 60 دانشجو به شـیوه تـصادفی سـاده انتخاب و در گروههای مداخله و کنترل جای گرفتند . اطلاعات توسط پرسـشنامه احـساس غربـت (ارچـر و همکـاران) کـه دارای 30 عبارت، در مقیاس پنج درجهای لیکرت 1تا 5 می باشد و همچنین توسط پرسشنامه محقق ساخته شـامل اطلاعـات دموگرافیک جمع آوری گردید. نمرات پـیش آزمـون در 2 هفتـه اول ورود بـه خوابگـاه جمـع آوری گردیـد. افـراد گـروه مداخله در یک برنامه آموزشی 90 دقیقهای به مدت 12 جلسه شرکت نمودند و نمرات پس آزمون در جلسه آخرآمـوزش تقریبا سه هفته پس از سنجش اولیه جمعآوری گردید. دادهها با آزمون من ویتنی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها : نمره احساس غربت دو گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون تفاوت معن ی داری نداشت اما با ارائـه روش جرات ورزی نمرات پس آزمون در گروه مداخله بطور معنی داری بیشتر از گروه کنتـرل بـود . همچنـین دو مولفـه احـساس غربت یعنی دلبستگی به خانه و ناراضی بودن از دانشگاه در مرحله پیش آزمون تفاوت معنی دار نداشت ولی پـس از اجـرای برنامه آموزشی هر دومولفه در گروه مداخله بطور معنیداری بالاتربود. استنتاج : نتایج مطالعه نشان داد که آموزش ابراز وجود میتواند در کاهش مشکلاتی که بعد از انتقـال فـرد بـه محـیط دانشگاه و خوابگاه به وجود میآید موثر باشد.

کلمات کلیدی