هندوستان کشوری بزرگ است که بیش از 18% جمعیت جهان را در خود جای داده است و این کشور بیش از 1113 دانشگاه، (67 دانشگاه و کالج مخصوص آموزش‌عالی علوم کشاورزی) حدود 43000 کالج و بیش از 40 میلیون دانشجو دارد. تفاوت بارز سیستم آموزش عالی هند با دیگر کشور‌های جهان از جمله ایران این است که دانشگاه‌ها و کالج های کشاورزی مستقل از وزارت توسعه منابع انسانی و زیر نظر شورای تحقیقات کشاورزی هند (ICAR) قرار دارند و اعتبار سنجی و کیفیت آموزشی آنها زیر نظر این شورا نیز سنجیده می شود. مسئول ارزشیابی و کنترل کیفیت این دانشگاه‌ها به نیابت از ICAR هیئت ملی اعتبار سنجی آموزش عالی کشاورزی (NAEAB) است. در سالیان اخیر اصلاحات عمده‌ای در نحوه ارزشیابی مراکز آموزش‌عالی کشاورزی هند رخ داده است که مهمترین آنها تغییر معیارها از کیفیت دانشجویان ورودی به کیفیت دانش آموختگان و موفقیت آنها در بازار کار، جلب اعتماد جامعه به سیستم آموزش کشاورزی برای بهبود بهره وری محصولات کشاورزی، توسعه اقتصاد دانش بنیان بر پایه کشاورزی و افزایش رقابت پذیری بین المللی از طریق آموزش، تحقیقات و ترویج کشاورزی، جلب سرمایه‌گذار در آموزش سرمایه با نرخ بازدهی بالا و ایجاد دستاورد های ملموس و قابل رویت در این بخش است. همه این موارد باعث شده است که اکنون هند علاوه بر تامین غذای جمعیت عظیم خود پیشتاز صادرات در تعداد زیادی از محصولات کشاورزی باشد.

Keywords