فرسایش خاک یکی از مهم‏ترین چالش‌ها و مخاطرات محیطی در جهان بوده و از موانع اصلی دستیابی به توسعه پایدار محسوب می‌شود. به طوریکه، شناسایی و ارزیابی عوامل موثر فرسایش خاک و پهنه‌بندی مناطق در معرض خطر، می‌توانند به اقدامات مناسب حفاظتی با هدف دستیابی به توسعه پایدار کمک فراوانی نمایند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی کمی فرسایش خاک در حوزة آبخیز کرخه در استان لرستان در غرب ایران، با استفاده از مدل جهانی SLEMSA است. برای این منظور، ابتدا مقادیر پارامترهای اصلی مدل همچون شیب، طول جریان و انرژی جنبشی باران با استفاده از داده‏های سنجش از دوری سامانة گوگل ارث انجین (GEE)، عامل فرسایش‏پذیری خاک با استفاده از اطلاعات پایگاه داده هماهنگ خاک جهان (HWSD) و فاکتور پوشش گیاهی به کمک داده‏های کاربری اراضی ESA-CCI بدست آمد. سپس با تلفیق لایه‏های رقومی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی، نقشة فرسایش‏پذیری حوزة آبخیز کرخه تهیه شد. تحلیل فضایی نقشه فرسایش‌پذیری خاک نشان داد که حوزة آبخیز کرخه دامنة فرسایش‏پذیری در حدود 61/10 تا 76/65 تن در هکتار در سال را دارد. به نحویکه 7/11 درصد از مساحت حوزة آبخیز کرخه که عمدتاً در بخش‌های شرق و شمال شرقی منطقه مورد مطالعه قرار دارند، در کلاس خطر فرسایش‏پذیری زیاد بوده که میزان فرسایشی در حدود 73/14 تا 76/65 تن در هکتار در سال را به خود اختصاص داده است. ارزیابی شدت فرسایش خاک و پهنه‌بندی مناطق در معرض خطر به مسئولین و کارشناسان ادارات اجرایی در انجام اقدامات حفاظتی-کنترلی و کاهش هدررفت بیشتر خاک کمک فراوانی خواهد نمود.

کلمات کلیدی