مسئله پایداری منابع آبی یکی از جدیترین چالاهایی است که کشورها در چند دهة اخیر با آن مواجه بودهاند. پایداری منابع آبی عبارتاست از: تأمین نیازهای آبی نسل حاضر و نسلهای آینده؛ بنابراین حفظ چنین وضعیتی ارتباط مستقیمی با مدیریت سیاسی فضا در یک کشور دارد. پژوها حاضر به شیوه توصیفی ـ تحلیلی و در چارچوب رابطه سیاست و فضا از دیدگاه نظری به دنبال بررسی نقا مؤلفههای مدیریت سیاسی فضا بر پایداری منابع آبی است. یافتههای پژوها نشان میدهد که سه بُعد .1قانونگذاری(شامل: ساختار حکومت در یک کشور، تفویض اختیارات به نهادهای متولی آب، تمرکز قدرت سیاسی، تعدد و سطوح نهادهای قانونگذار، رابطه حکومت و ملت، الگوی نظام سیاسی حاکم) .2مدیریت اجرایی(شامل: سیستم بودجهریزی کشور، استراتژیهای توسعه ملی، مسئله کارآمدی دولت و نهادهای زیرمجموعه، فرهنگ سیاسی، بوروکراسی، منابع درآمدی دولت، سطوح مدیریت اجرایی) .3تقسیمات سیاسی فضا(شامل: توازن و عدم توازن در واحدهای استانی، تمرکز در کانونهای سیاسی ـ اداری، معیارها و ضوابط تقسیمات کشوری، همگونی و ناهمگونی واحدهای سیاسی فضایی از جنبه طبیعی، نیروهای تأثیرگذار بر فرایند تقسیمات سیاسی) از جمله مهمترین ابعاد و مؤلفههایی هستند که پایداری منابع آبی را تحتتأثیر قرار میدهند

کلمات کلیدی