با توجه به افزایش تعداد گردشگران داخلی و خارجی و تکامل مقاصد جدید در سراسر جهان، برای یک مقصد اهمیت بالایی دارد که محصول گردشگری خود را شناخته و توسعه داده تا گردشگران بیشتری را جذب کند و در برابر رقابت های رو به رشد مقاومت کند. لذا در مطالعه حاضر به پهنه بندی محصول گردشگری روستایی در شهرستان نیشابور پرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به روش اسنادی و میدانی بوده است. بدین منظور، محصول گردشگری در 233 روستای دارای جاذبه گردشگری در شهرستان نیشابور، در چارچوب مدل گان، کمی و با تلفیق و همپوشـانی 76 لایه در محیطGIS ، پهنه بندی صورت گرفت و اولویت هـای برتـر توسعه گردشگری روستایی در سطح شهرستان معرفـی گردید. نتایج نشان داد در محصولات مورد بررسی، عامل جاذبه با امتیاز 0.400 در رتبه ی اول، عامل دسترسی با امتیاز 0.258در رتبه ی دوم، عامل تأسیسات و تسهیلات با امتیاز 0.166 در رتبه ی سوم و سپس به ترتیب عوامل سازمانی و نهادی با امتیاز 0.107 و مهمان پذیری 0.069 قرار گرفته اند. در مجموع پهنه های بسیار مساعد از نظر محصولات گردشگری در روستاهای چکنه علیا، کلیدر، برزنون، بوژان، گرینه و دیزباد علیا قرار دارند. نتایج نشان داد شهرستان نیشابور از منظر گردشگری روستایی از قابلیت بالایی برخوردار است ولی ضعف های موجود در سایر محصولات بر قابلیت های موجود تأثیر منفی گذاشته و عدم توسعه گردشگری روستایی را سبب شده است و هر چند، قابلیت جاذبه های گردشگری روستایی با توجه به تنوع و گونه های مختلف دارای سطح جذابیت بالاست، ولی دیگر اجزای محصولات گردشگری روستایی در منطقه دارای یکپارچگی و یکدستی مطلوب نیستند و در سطح بسیار پایین قرار دارند.

کلمات کلیدی