پژوهش حاضر به دنبال بررسی نقش مصرف سرانه انرژی‌های تجدیدپذیر، انتشار سرانه کربن، بازبودن تجاری و نرخ رشد شهرنشینی بر امید به زندگی کشور ایران با بهره‌گیری از رویکرد رگرسیون کوانتایل در کوانتایل (QQR) در بازه زمانی سالانه 1965 الی 2022 است. نتایج حاصله مبین آن است که مصرف سرانه انرژی‌های تجدیدپذیر تأثیر مثبتی بر امید به زندگی داشته و این ارتباط مثبت در کوانتایل‌های (0.6 تا 0.95) مصرف سرانه انرژی‌های تجدیدپذیر و کوانتایل‌های (0.7 تا 0.95) امید به زندگی قوی‌تر بوده است. همچنین، انتشار سرانه کربن در برخی از کوانتایل‌ها تأثیر منفی و در برخی از کوانتایل‌ها تأثیر مثبت بر امید به زندگی داشته و این ارتباط منفی در کوانتایل‌های (0.05 تا 0.95) انتشار سرانه کربن و کوانتایل‌های (0.6 تا 0.95) امید به زندگی قوی‌تر بوده است. همینطور بازبودن تجاری و نیز نرخ رشد شهرنشینی تأثیر مثبتی بر امید به زندگی داشته‌اند. بدین ترتیب، یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که دولت‌ها باید پتانسیل خود را در منابع انرژی تجدیدپذیر شناسایی کرده و سیاست‌هایی مانند مقررات مربوط به مالیات یا مشوق‌های مربوطه را برای تشویق سرمایه‌گذاری‌، مصرف و تولید انرژی‌های تجدیدپذیر طراحی کنند که این مهم می‌تواند به دستیابی به هدف توسعه پایدار و امید به زندگی کمک کند.

کلمات کلیدی