اصول شکلی و ماهوی پذیرفته‌شده در حقوق کیفری خصوصاً وقتی با اوصاف بنیادین و اساسی همراه است، شاکله اصلی نظام حقوقی هر کشور را تشکیل می‌دهند. پذیرش چنین اصولی مورد تأکید آموزه‌های حقوق بشری و حقوق داخلی و بین‌المللی می‌باشد. این اصول که ریشه در اعتقادات داشته و دارای پشتوانه‌ها و مبانی مستحکم می‌باشد، نه‌تنها در رسیدگی‌های کیفری، بلکه در رسیدگی‌های مراجع مختلف اعم از حقوقی، اداری و انتظامی نیز می‌بایست مورد توجه و تأکید باشند. روش: پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی و از طریق جمع‌آوری مطالب با استفاده از شیوه کتابخانه‌ای صورت پذیرفته است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل پژوهش، سعی شده است امانتداری علمی رعایت شده باشد. جرائم پزشکی و قصور در درمان، از جمله موضوعاتی است که در هیأت‌های بدوی و تجدید نظر سازمان نظام پزشکی به آن رسیدگی و پس از برخوردهای انتظامی با پزشک یا کادر درمان، نهایتاً نتیجه در مراجع قضایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نویسندگان در پژوهش حاضر، قوانین حاکم بر رسیدگی‌های انتظامی در حوزه پزشکی را از حیث توجه به اصول بنیادین حقوق کیفری مورد رصد و ارزیابی قرار داده و مشخصاً موارد عدول یا کم‌توجهی به این اصول را مورد شناسایی قرار دادند. رعایت برخی اصول بنیادین در حقوق کیفری از چندان اهمیتی برخوردار است که می‌بایست در رسیدگی‌های مراجع اداری و انتظامی نیز مورد تأکید قرار گیرد. کم‌توجهی به برخی از این اصول شائبه، عدول از دادرسی منصفانه را به ذهن طرفین دعوی متبادر ساخته و نارضایتی عمومی ایجاد می‌کند، به نحوی که پس از مدتی شاهد عدم مراجعه و انصراف افراد بزه‌دیده و زیان‌دیده برای احقاق حقوق خود هستیم. بدیهی است اصول بنیادین حقوق کیفری نه‌تنها باید در عمل رعایت شود، بلکه نمود و بروز آن در قوانین به نحوی باید باشد که قابلیت استناد داشته باشد و ضمانت اجراهایی برای عدم رعایت آن‌ها پیش‌بینی شود، لذا ضرورت دارد در خصوص برخی از اصول بنیادین حقوق کیفری، ملاحظاتی در قوانین موجود در زمینه حقوق پزشکی منعکس شود.

کلمات کلیدی