مقدمه: ازآنجاکه در طول تاریخ، ارتکاب جرم به‌عنوان یک رفتار خلاف قانون مورد نکوهش افکار عمومی بوده است، توسل نظام‌های کیفری به ابزار سرکوبگر مجازات، بازتابی از واکنش عمومی در قبال ارتکاب جرم محسوب می‌شود. بااین‌حال، پویایی فرایندهای مجرمانه موجب شده تا دوگانه قهرمان- ضدقهرمان در قلمروهای پدیده‌های بزهکارانه از الگوهای سنتی خود فاصله گیرد؛ بدین معنا که امروزه، برخی از اعضای جامعه، بزهکاران را به‌عنوان قهرمانان خود در نظر می‌گیرند و از این طریق، به دنبال هویت‌یابی مجرمانه هستند. روش: با توجه به نقش افکار عمومی در سیاست‌گذاری‌های جنایی و ضرورت مطالعه آسیب‌شناسانه گرایش افکار عمومی به کسب هویت مجرمانه، این پژوهش درصدد است تا با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی و کیفی، نظرات موجود در صفحات ده شرور اینستاگرام را بررسی کند. یافته‌ها: هویت‌یابی مجرمانه به‌عنوان یک رهیافت جدید در رویکردهای جامعه‌شناسی جنایی مؤید این امر است که بخشی از ساختار جامعه، نه‌تنها ارتکاب جرم را تقبیح نمی‌کنند، بلکه هم‌نوا با بزهکاران، رفتارهای آن‌ها را مورد تأیید قرار می‌دهند. بر اساس یافته‌های این پژوهش، اسطوره‌سازی، حمایت اجتماعی، الگوبرداری و همانندسازی مهم‌ترین راههای کسب هویت‌یابی مجرمانه هستند. یافته‌های حاصل از تحلیل محتوای کمی نشان داد که از مجموع دو هزار و هشتصد و هشتاد نظر، بیشترین نظرات به ترتیب مربوط به اسطوره‌سازی، حمایت اجتماعی، تقلید و الگوبرداری و همانندسازی است. بحث: فرایند گرایش افکار عمومی به شرورها و کسب هویت مجرمانه حاوی یک مدل فرایندمحور است که در آن، ابتدا اسطوره‌سازی صورت می‌گیرد، متعاقب آن، حمایت اجتماعی انجام می‌شود، سپس، شبیه‌سازی مجرمانه صورت می‌پذیرد و درنهایت، فرد به مرحله هم‌ذات‌پنداری با اشرار می‌رسد.

کلمات کلیدی