مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش‌بینی‌کننده راهبرد‌های تنظیم شناختی هیجان در میزان تجربه افسردگی، اضطراب و استرس درنوجوانان 15-18 ساله شهر مشهد بود. روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه مورد نظر پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان شهر مشهد در بازه سنی 15-18 ساله بوده است. تعداد شرکت‌کنندگان این مطالعه 800 نفر بود که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار‌های مورد استفاده شامل اطلاعات دموگرافیک (سن، جنسیت و مقطع تحصیلی)، پرسشنامه DASS-21، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی(CERQ-18) بوده است. بعد از اجرای پرسشنامه ها روی نمونه مورد نظر، تحلیل داده‌ها در دو بخش آمارتوصیفی و استباطی صورت گرفت. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج: داده‌های این تحلیل نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می‌تواند بصورت معناداری پریشانی روانشناختی را پیش‌بینی کنند (001/0>P). نتایج پژوهش نشان داد که راهبردهای تنظیم هیجان ناسازگار می‌توانند بصورت مستقیم میزان تجربه افسردگی، اضطراب و استرس را در نوجوانان پیش‌بینی کنند و راهبردهای تنظیم هیجان سازگار نیز بصورت معکوس نقش پیش‌بینی کنندگی در تعیین افسردگی، اضطراب و استرس این گروه سنی از افراد دارند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که نوع راهبردهای تنظیم هیجان (سازگار در مقابل ناسازگار) نقش موثری در پیش‌بینی تجربه افسردگی، اضطراب و استرس نوجوانان دارند. بنابراین استفاده از روش‌های درمانی و طراحی برنامه‌های آموزشی در جهت بهبود مهارت‌های تنظیم شناختی هیجان احتمالا می تواند در کاهش تجربه پریشانی روانشناختی نوجوانان موثر باشد.

کلمات کلیدی