امروزه، افزایش انتشار CO2 (کربن‌ دی‌اکسید) و تأثیرات نامطلوب آن در ‌محیط زیست بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر انتشار CO2 بر درآمد گردشگری کشورهای منتخب عضو سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی (OECD) در طی بازهٔ زمانی سال 2008 تا 2019 با استفاده از مدل رگرسیون پانل کوانتایل (Quantile Regression) است. نتایج حاصل از برآورد رگرسیون پانل کوانتایل نشان می‌‌دهد که انتشار کربن[1] (LCO2) در همهٔ دهک‌ها اثری منفی بر درآمدهای گردشگری دارد و، به‌جز دهک‌های اول، دوم، چهارم و پنجم، بقیهٔ دهک‌ها دارای معناداری آماری هستند. تولید ناخالص داخلی (GDP) در همهٔ دهک‌ها دارای اثری مثبت و معنا‌دار است. باز بودن تجاری[2] (LTRADE) در همهٔ دهک‌ها دارای اثری مثبت بر درآمدهای گردشگری است و، به‌جز دهک‌های پنجم، ششم و هفتم، بقیهٔ دهک‌ها دارای معناداری آماری هستند. تعداد گردشگر ورودی[3] (LTN) تا دهک ششم دارای اثری مثبت بر درآمدهای گردشگری است و دهک‌های هفتم و هشتم معناداری آماری ندارند. شاخص حکمرانی خوب[4] (GOV)، به‌جز دهک‌های دوم، سوم و چهارم که دارای اثری منفی است، در بقیهٔ دهک‌ها اثری مثبت بر درآمد گردشگری دارد و دهک‌های ششم، هشتم و نهم دارای معناداری آماری هستند. نرخ ارز[5] (LEX) در همهٔ دهک‌ها دارای اثری منفی بر درآمدهای گردشگری است و، به‌جز دهک اول، بقیهٔ دهک‌ها دارای معناداری آماری هستند.

کلمات کلیدی