به دلیل پیچیدگی هیدروژئولوژی مناطق کارستی، آب بندی سدها در چنین مناطقی سخت تر، طولانی تر و پرهزینه تر و احتمال فرار آب از آنها بیشتر است. پس از آبگیری سد قره تیکان و ظهور چشمه هایی در پایین دست و نشت آب از تکیه گاه سازند آهکی تیرگان، امکان توسعه کارست مهمترین مشکل این سد به شمار میرود. در این مقاله، با انجام مطالعات زمین شناسی، زمین شناسی ساختاری و درزه نگاری، نفوذپذیری ژئوتکنیکی و روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، پتانسیل توسعه کارست در محدوده و تکیه گاه های سد قره تیکان مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که حدود 6/14 درصد از محدوده سد قره تیکان، دارای پتانسیل بالایی در توسعه کارست میباشد. محدوده سد قره تیکان تحت تأثیر سامانه پهنه گسلی سررود است که باعث به هم خوردگی جناح چپ محور سد شده است. درزه نگاری در تکیه گاه سد قره تیکان سه دسته درزه اصلی را نشان میدهد. دو دسته از درزه ها در تقاطع با محور سد و شیب دسته درزه دیگر به سمت حوضچه سد است. بررسی نتایج آزمایش های نفوذپذیری لوژن در ساختگاه سد نشان میدهد بیشترین نفوذپذیری در تکیه گاه چپ با جریان آشفته، و پس از آن در زیر بستر رودخانه با جریان خطی و آشفته دیده میشود، اما در تکیه گاه راست نفوذپذیری نداریم و جریان بیشتر خطی است. با توجه به مدل ساختاری–مفهومی تهیه شده از موقعیت سد قره تیکان و محل قرارگیری محور سد در سامانه گسلی سررود، و میزان بازشدگی و جهت شیب درزه ها در ایستگاه ها، انتظار میرود میزان نشت و فرار آب و امکان توسعه کارست از جناح چپ و بستر بیشتر از جناح راست سد باشد.

کلمات کلیدی