بررسی میزان تولید علم، ویژگیهای شبکههای روابط بین استادان، تاثیر شبکههای روابط بر تولید علم، و یافتن الگوهای روابطی که به تولید علم بیشتر منجر میشود, هدف اصلی است . روش تحقیق، پیمایش و تحلیل شبکه، جامعه آماری کلیه گروههای آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد طی سالهای 2011-2015 و نمونه مورد بررسی هشت گروه آموزشی از شش دانشکده شامل 127 عضو هیات علمی که با روش نمونهگیری تصادفی و هدفمند انتخاب گردید. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه جمعآوری اطلاعات مربوط به میزان و نوع تولید علم، و پرسشنامه تحلیل روابط میان استادان بود. نتایج نشان داد که از 3224 اثر علمی تولید شده، بیشترین تولید، به ترتیب مقاله پژوهشی و خارجی؛ بیشترین سرانه تولید به ترتیب در گروه زراعت، شیمی و جغرافیا؛ بیشترین تولید در سال 2014 و کمترین 2012؛ بیشترین مقاله مشترک با دانشجو و مستخرج از پایان نامه در سال 2015 و گروه شیمی، کمترین 2011 و گروه حقوق ؛ بیشترین میانگین تولیدات در گروه زراعت و کمترین حقوق. از کل مقالههای تولید شده، 65% مقاله مشترک با دانشجو و 31% مستخرج از پایان نامه میباشد. پاسخگویانی که جایگاه بالاتر، فراوانی تماس/میزان رابطه بیشتر، دامنه وسیعتر ارتباطات، شبکه روابط بزرگتر، روابط متنوعتر، شدت رابطه/صمیمیت ضعیفتر، دارند تولید مستندات علمی آنها بیشتر است.

کلمات کلیدی