فضاهای‏ زنانه، ازموضوعات مهم در مطالعات شهری است. عملکرد برخی از این فضاها (نظیرطلافروشی‏ها) بگونه‏ای است که بدون الزام محدودیت حضوربرای مردان، به شکل معناداری جاذب جمعیت زنان هستند. اثرگذاری چنین فضاهایی از عناصر ساختار فضایی شهرها می‏تواند تاثیر مهمی از حضورپذیری زنان در فضای شهری را به تصویر کشد. براین اساس مطالعه‏حاضر درنظر دارددرچارچوبِ فضاهای‏شهری‏زنانه، ضمن انتخاب دومنطقه باوضعیت درآمدی متفاوت ازشهرمشهد(مناطق1و5)، الگوی استقرار طلافروشی‏ها را ارزیابی کند و نشان دهد که درتوزیع اینگونه فضاها (باتوجه به سطح درآمدی هرمنطقه) چه تفاوتیهای قابل مشاهده است و این الگو ازچه قواعد نانوشته‏ای تبعیت می‏کند. شیوه مطالعه توصیفی-تحلیلی و جامعه آماری نیز شامل کلیه طلافروشی‏های واقع درمناطق 1و5 شهرمشهد(شامل630 طلافروشی)است. درگام اول پس از ایجاد پایگاه اطلاعات‏مکانی درمحیطArcGis اقدام به تعیین موقعیت طلافروشی‏ها، براساس اطلاعات موجود دربانک اصناف شهرداری مشهد، گردید. درادامه بابهره‏گیری از7متغیر(ازویژگیهای مکانی طلافروشی‏ها و عناصرساختارفضایی هرمنطقه) شامل موقعیت مطلق، وسعت، زمان تاسیس هرطلافروشی، همجواری باکاربریهای پیرامونی، معابر و شریانهای ارتباطی، جمعیت و جمعیت زنان، اقدام به بررسی تفاوتهای فضایی درخصوص استقرار طلافروشی‏ها گردید. مدلهای مورد بررسی شامل \\\\\\\"الگوی‏تراکم\\\\\\\"،\\\\\\\"مرکزثقل\\\\\\\"، \\\\\\\"مسافت‏استاندارد\\\\\\\"، \\\\\\\"نزدیکترین‏همسایگی\\\\\\\"، \\\\\\\"خودهمبستگی‏فضایی\\\\\\\" و \\\\\\\"الگوی زمانی-مکانی\\\\\\\" است. نتایج بیانگر آن است که درمناطق توسعه‏یافته، فضاهای زنانه مورد بررسی، کمتر از توزیع جمعیت زنان تبعیت می‏کند درحالیکه در مناطق باسطح درآمدپایین، فضاهای زنانه، انطباق بیشتری با عناصر محلی همچون نزدیکی به ایستگاههای اتوبوس، شریانهای محلی و فضاهای مسکونی دارد. درعین حال نکته مشترک در این قاعده‏مندی، رونق فعالیت این فضاهادر طول زمان ست. که به نظر می‏رسد در آینده، بیش از پیش فضاهای شهری را به سمت زنانه شدن سوق دهد.

کلمات کلیدی