آهو ایرانی (Gazella subgutturosa subgutturosa) یکی از مهم‌ترین گیاهخواران استپ‌های ایران است که در مناطق مختلف دشتی و بیابانی یافت می‌شود. امروزه محدودشدن پراکنش این گونه به مناطق خاص سبب قرارگرفتن آن در طبقه آسیب‌پذیر (VU) فهرست قرمز IUCN شده است. در این شرایط پدیده تغییر اقلیم به‌عنوان یکی از بزرگ­ترین چالش­های قرن حاضر بر شرایط زیستگاه و دامنه پراکنش پستانداران بزرگ‌جثه نظیر آهو ایرانی تأثیر گذاشته و سبب تغییر آن شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات تغییر اقلیم بر کارایی مناطق حفاظت‌شده و مدل­سازی توزیع گونه آهو ایرانی است. به­منظور پیش­بینی پراکنش این ‌گونه در شرایط حال و آینده از رویکرد مدل­سازی ماهالانوبیس وزن­دار استفاده شد. بر اساس مدل­ مورد­استفاده، حدود 31% از منطقه مورد­مطالعه به­عنوان زیستگاه مطلوب در زمان حال شناسایی شد. میزان همپوشانی مناطق حفاظت­شده با زیستگاه مطلوب نیز برابر با 16% بود. یافته­های تحقیق نشان داد که تا سال 2070 تحت سناریو بد­بینانه‌ مدل­ MRI-ESM2-0‌، %2 از زیستگاه مطلوب گونه آهو از دست خواهد رفت.

کلمات کلیدی