به منظور مطالعه اثرات بستر کاشت و رژیم آبیاری بر شاخص های رشد گیاهچه ای تعدای از ارقام هیبرید و استاندارد گوجه فرنگی، آزمایشی در سال 1388 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل بستر کاشت (پیت، کوکوپیت و خاک باغچه)، رژیم آبیاری (48 و 72 ساعت) و رقم (جی اس 12، آر اف تی و زمرد به عنوان ارقام هیبرید؛ سوپرمجار، سوپر سی اچ و کویین به عنوان ارقام استاندارد) بودند. بر اساس نتایج آزمایش، حداکثر سرعت سبز شدن (04/6 درصد روز1-)، وزن خشک برگ (61/0 گرم)، سطح برگ (3/172 سانتیمتر مربع) و ارتفاع ساقه (15/6 سانتیمتر) در بستر کاشت پیت و حداکثر تعداد میانگره (11) در بستر کوکوپیت مشاهده شد. همچنین بیشترین مقادیر وزن خشک برگ (60/0 گرم)، وزن خشک ساقه (29/0گرم)، سطح برگ (18/149 سانتیمتر مربع) و ارتفاع ساقه (60/5 سانتیمتر) در رژیم آبیاری 48 ساعت، و بیشترین درصد سبز شدن (8/80 درصد)، سرعت سبز شدن (13/6 درصد روز1-) و قطر ساقه (63/2 میلیمتر) در رژیم آبیاری 72 ساعت بدست آمد. در بین ارقام مورد مطالعه بیشترین درصد سبز شدن (8/98 درصد) و تعداد میانگره (10 عدد) در رقم جی اس 12 و بیشترین مقدار وزن خشک برگ (61/0 گرم) و ارتفاع ساقه (33/5 سانتیمتر) در رقم زمرد بدست آمد. نتایج نشان داد که اثرات متقابل دوگانه و سه گانه برای اکثر صفات معنی دار گردید و بیشترین مقادیر وزن ریشه و سطح برگ در تیمار دور آبیاری 48 ساعت با بستر پیت و همچنین 48 ساعت با رقم زمرد بدست آمد. همچنین بیشترین سرعت جوانه زنی در تیمار دور آبیاری 72 ساعت و بستر پیت (87/6 درصد روز1-) مشاهده شد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که بعضی از بسترهای کاشت بدون خاک بسته به نوع ارقام شاخص های رشد گیاهچه ای گوجه فرنگی را بهبود می دهند.

کلمات کلیدی