امروزه پلیمرهای پالستیکی با توجه به ارزان بودن و فراوانی، سهم عمده ای در تهیه مواد بسته بندی دارند. هر چند با آشکار شدن ضایعات فراوان و اثرات نامطلوب زیست محیطی آنها، تالش برای جایگزین سازی و کاهش مصرف آنها در دنیا سرعت گرفته است. با توجه به حجم باالی ضایعات حوزه کشاورزی - صنایع غذایی و اتالف انرژی و منابع طبیعی، تالش برای تبدیل و استفاده از این ضایعات در دهه های اخیر آغاز شده است. از جهتی دیگر استفاده از این ضایعات فاقد اثر سوء پلیمرهای پالستیکی بر سالمت مصرف کنندگان است. صتایع بسته بندی با توجه به نیازی که دارد، در این زمینه پیشرو است. عمده ضایعات مورد استفاده شامل پلی ساکاریدها، پروتئین ها و لیپیدها می باشند. سلولز، نشاسته و کیتوزان پلی ساکاریدهای شاخصی هستند که در این زمینه مورد استفاده می گیرند که دلیل اصلی آن استحکام و خاصیت کشش پذیری باالی فیلم حاصله می باشد. کوتین که نوعی لیپید است و از منابع گیاهی و حیوانی متعددی به دست می آید، خاصیت آب گریزی و ممانعت از نفوذ رطوبت را که خاصیت مهمی در بسته بندی می باشد، ایجاد می کند. بر پایه خواص مکانیکی و ممانعتی پوشش ها، فیلم های پروتئ ینی گزینه مناسبی برای تماس با مواد غذایی هستند. در این مقاله به بررسی جدیدترین پژوهشهای انجام شده در خصوص به کارگیری ضایعات محصوالت کشاورزی - صنایع غذایی در تولید بیوپلیمرها و مواد مناسب در بسته بندی مواد غذایی پرداخته شده است.

کلمات کلیدی