به منظور تحقق کیفیت لازم در معماری شهری و پاسخگویی بهتر به چالش ها و مسائل بی شماری که با آن مواجهه است الگوی شهرنشینی بایستی تغییر نماید. از سویی بی توجهی به نقش اساسی الگوها در معماری شهری، پیامدهای منفی بیشماری در جوامع بشری ایجاد کرده است. بدین منظور فناوری دیحیتالی با استفاده از ظرفیت های خود می تواند الگوهایی کارآمد در قالب تعاملات یکپارچه برای حل و فصل پیچیدگیهای روابط موجود در ابعاد مختلف سیستم معماری شهری ارائه کند و از طریق داده های دیجیتالی، با زبانی مشترک که همان زبان الگوی فناوری است، این مهم را صورت بخشد. به همین سبب پژوهش حاضر با هدف بیان نقش زبان الگوی فناوری دیجیتالی در ارتقاء کیفیت معماری شهری صورت گرفت و به ابعاد و شاخص های کیفیت، الگو، زبان الگو و نقش آن در معماری شهری پرداخت. این پژوهش از لحاظ ماهیت از نوع کیفی، از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش پژوهش، از نوع تحلیل محتوای استنباطی می باشد فناوری دیجیتالی می تواند الگوهای مناسبی را از جمله از نیازها و پیش بینی ها ارائه دهد. چنین امری موجب کشف الگوهایی دقیق تر می گردد و در جایگاه مناسب در سلسله مراتب الگوهای توسعه و رشد قرار می گیرد. آنچه از درجه اهمیت برخوردار است وفاق و همراهی زبان الگوی فناوری با ایجاد ارتباطات به هنگام و همه شمول با دیگر زبان های الگویی است که منجر به تکمیل و تقویت یکدیگر می شوند. این امر موجب صرفه جویی در هزینه، زمان و منابع گردیده و امکان مشارکت فزاینده مردم از گروه ها و تشکلات مختلف را فراهم می آورد و به ارتقاء کیفیت، مطلوبیت و رضایت شهروندان کمک می نماید

کلمات کلیدی