هدف از این تحقیق شناسایی و بررسی حضور سلول‌های زایای اولیه در سنین مختلف جنینی در بافت تخمدان قرقاول بود. این سلول ها تنها سلول‌های در حال رشد رویان هستند که توانایی انتقال اطلاعات ژنتیکی از طریق گامتوژنز به نسل بعدی را دارند. به منظور مطالعه در این خصوص، پرندگان به دلیل ویژگی های رشدی خود ارزش فوق العاده ای دارند. از طرفی قرقاول از جمله پرندگانی است که دارای خواص بسیار مفیدی است اما متأسفانه این گونه نادر در خطر انقراض قرار دارد. در این مطالعه، تعداد 28 عدد تخم نطفه دار قرقاول مورد استفاده قرار گرفت و گنادهای جنین ماده با توجه به عدم تقارن آن ها متمایز و در روزهای 24-9 جنینی استخراج شدند. مقاطع بافتی به صورت سریال سکشن تهیه شدند و شناسایی سلول های زایای اولیه با استفاده از رنگ آمیزی های هماتوکسیلین–ائوزین، پریودیک اسید شیف و همچنین تهیه مقاطع نیمه نازک و رنگ آمیزی آن ها با تولوئیدین بلو انجام گرفت. سپس با استفاده از تکنیک های استریولوژی، تعداد، حجم سلول و حجم هسته سلول‌های زایای اولیه محاسبه گردید. سلول‌های زایای اولیه در برش های پارافینی و رزینی در روزهای 9 تا 14 جنینی به دلیل ویژگی‌های خاص شامل اندازه بزرگ هسته و سیتوپلاسم کم شناسایی شدند. ضمناً پاسخ این سلول ها در تمام سنین به رنگ آمیزی پاس منفی بود. با توجه به نتایج مربوط به مطالعه استریولوژی، مشخص شد با افزایش سن از تعداد سلول های زایای اولیه کاسته می شود به طوری که در 18 روزگی این سلول ها مشاهده نشدند. در حالی که حجم سلول های زایای اولیه و حجم هسته این سلول ها با افزایش سن افزایش یافته بود. یافته‌های این مطالعه نشان داد که سلول‌های زایای اولیه در بافت تخمدان جنین‌های قرقاول در تمام سنین آزمایش‌ شده به رنگ آمیزی پریودیک اسید شیف پاسخ منفی دادند در حالی که مشخص شد رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و استفاده از مقاطع نیمه نازک برای تشخیص میکروسکوپیک این سلول ها مناسب هستند. از نظر مورفولوژی این سلول در قرقاول تفاوت خاصی با سایر پرندگان نداشت اما از نظر هیستوشیمی پاسخ این سلول به رنگ آمیزی پریودیک اسید شیف منفی بود که با بعضی از گونه های پرندگان متفاوت است.

کلمات کلیدی