زمینه و هدف: بیماری­های نورودژنراتیو همانند آلزایمر، رایج­ترین دلیل اختلال در حافظه و عملکرد آن در دنیا بشمار می­روند که تابحال درمان دارویی موثری برای بهبود نقص حافظه و کیفیت زندگی این افراد، پیدا نشده است. باتوجه­به تأثیرات مونوفسفریل لیپید آ monophosphoryl lipid A [MPL])( بر بهبود حافظه در بیماری آلزایمر و همچنین ایسکمی هیپوکمپ، در این مطالعه به بررسی اثر MPL بر حافظه فضایی موش صحرایی، پرداخته شده است. روش‌ها: این مطالعه بر روی ۴۸ سر موش صحرایی نر بالغ ۴۵ روزه نژاد ویستار با وزن ۲۷۰-۲۵۰ گرم انجام شد که به‌­طور تصادفی در دو گروه مطالعه ۷روزه و ۲۸روزه قرار گرفتند. هر گروه به سه زیرگروه ۸تایی؛ کنترل، شم و دارو، تقسیم شد. حیوانات در ماز آبی موریس برای بررسی روند یادگیری، به ­مدت پنج روز و هر روز ۴ جلسه برای یافتن سکوی پنهان در ماز تلاش کردند. تزریق دارو به­‌صورت داخل بطنی با دوز یک میکروگرم بر ۵ میکرولیتر به­ ازای هر موش، بیست دقیقه بعد از جراحی انجام شد. مدت زمان سپری شده در ربع هدف و مسافت پیموده شده توسط حیوانات در گروه­‌های مختلف، در روزهای هفتم و بیست ­و­ هشتم پس از آخرین روز یادگیری، آزموده شد. یافته‌ها: با بررسی زمان صرف شده و همچنین مسافت طی شده در ربع هدف، در مرحله یادگیری، تفاوت معناداری بین گروه­ها در آخرین روز یادگیری ماز آبی موریس مشاهده نشد (۰/۰۵ > p). بعلاوه در زمان­های هفت روز و ۲۸ روز پس از دوره یادگیری، نیز بین گروه حیواناتی که MPL دریافت نمودند با گروه حیوانات کنترل و همچنین شم بدون دریافت دارو، تفاوتی وجود نداشت (۰/۰۵ > p). نتایج: می­‌توان گفت MPL با دوز یک میکروگرم بر ۵ میکرو­لیتر و شرایط مطالعه حاضر بهبودی در عملکرد حافظه فضایی موش صحرایی ندارد.

کلمات کلیدی