ضرب المثل ها در فرهنگ و افکار عمومی مردم ریشه دارند. از این رو می توان تا حدودی با فرهنگ، اندیشه و آداب و رسوم برخی از ملّت ها آشنا شد. از این رو بررسی طرح واره های تصوری ضرب المثل های لهجه اماراتی، سبب آشنایی ژرف تر با فرهنگ و آداب و رسوم مردم آن خطه خواهد شد؛ زیرا رابطه ی عمیق تر میان زبان و فرهنگ را بررسی می نماید و ما را به این نکته رهنمون می سازد که از طریق درک طرحواره های تصوری و مفاهیم انتزاعی می‌توان به فهم نسبتا بهتری از زبان و فرهنگ و برخی از کارکرهای آن ها نائل آمد. پژوهش حاضر می کوشد با روش توصیفی-تحلیلی، طرح واره های موجود در ضرب المثل های لهجه اماراتی را که از کتاب الرمسة الإماراتیة استخراج شده، بر اساس الگوی طرح واره های تصویری لیکاف و ایوانز در چارچوب معنی شناسی شناختی بررسی کند، و بسامد هر کدام از این طرح واره ها را به تصویر کشیده و به تحلیل آن ها بپردازد. نتایج این جستار حاکی از آن است که از مجموع 22 ضرب المثل انتخاب شده از کتاب «الرمسة الإماراتی» طرح واره حرکتی با 30 درصد، طرح واره ظرف بودگی 22 درصد، طرح واره قدرتی 17 درصد، طرح واره انطباق 13 درصد، و طرح واره های پیوستگی و شکافت هر کدام 9 درصد به ترتیب بیشترین میزان بسامد فراوانی را به خود اختصاص داده اند. همچنین بررسی ها نشان می دهند که حروف جر «علی و فی» یک معنای پیش نمونه ای و کانونی دارند که به ترتیب مفهوم(بر-در) را تبیین می کنند و هنگامی که در بافت های مختلف به کار می روند، دچار توسعه در معنا می شوند، به این معنا که در نتیجه تأثیرات واژه های همنشین، معانی دیگری غیر از آن معنای کانونی، پیرامونشان شکل می گیرند.

کلمات کلیدی