هدف پژوهش حاضر طراحی و ارائه الگوی توسعه‌ای نگهداشت و گسترش فرصت‌های آموزش مجازی در جهت حرکت به‌سوی آموزش هیبریدی در دوره دبستان بود. این مطالعه با رویکرد کیفی به روش نظریة برخاسته از داده‌ها و با روش نمونه‌گیری هدفمند ازطریق به‌کارگیری معیار اشباع نظری داده‌ها، و با مشارکت مادران و کادر مدرسه و معلمان دانش‌آموزان دورة دوم دبستان شهر مشهد در سال1400 انجام شد. روش گردآوری داده‌ها در بخش معلمان با برگزاری گروه‌های ‌متمرکز و مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته و در بخش والدین با برگزاری گروه‌های ‌متمرکز بوده است. جهت تامین اعتبار، از معیارهای چهارگانه اعتبارپذیری، تاییدپذیری، تکرارپذیری و اثبات‌پذیری و سه‌سویه‌سازی استفاده شد. در مراحل کدگذاری، 833 کد اولیه استخراج و این کدها در قالب 192 مفهوم و 26 خرده‌مقوله و20 مقوله اصلی در قالب ابعاد شش‌گانه مدل پارادایمی سازمان‌دهی شدند. در مدل به‌دست‌آمده شش عامل علّی شامل عوامل امکان‌پذیری، اقتصادی و سرمایه‌گذاری، نگرشی، فراگیرسازی، اعتدال‌جویی زیستی و روانی، اعتمادزایی و سه عامل مداخله‌گر شامل عوامل حرفه‌ای و مهارتی و سازمانی، عوامل انسانی- ارتباطی و عوامل خانوادگی، عوامل زمینه‌ای شامل عوامل زیرساختی و اقتصادی- اجتماعی شناسایی شدند و در راستای تحقق آموزش‌های هیبریدی و توسعة آن‌ها پنج راهبرد توسعه زیر‌ساختی و فناورانه، تربیت معلم هیبریدی، تبحرافزایی در طراحی مدیریت کلاس و آموزش‌های هیبریدی، ارتقای سواد فناورانه و رسانه‌ای والدین و دانش‌آموزان، غنی‌سازی آموزش هیبریدی با ارتباطات انسانی در مدل خروجی به دست آمد. در نتیجه براساس مدل ارائه‌شده در این پژوهش جهت حرکت به‌سوی آموزش هیبریدی در دوره دبستان باید ضمن در نظر گرفتن عوامل علّی و زمینه‌ای و کنترل عوامل مداخله‌گر، با به‌کارگیری راهبردهای توسعه آموزش هیبریدی و نگهداشت فرصت‌‌ها، زمینه ظهور پیامدهای اجرای این راهبردها ایجاد شود. واژگان کلیدی: آموزش هیبریدی آموزش‌مجازی دوره‌ی دبستان نظریه برخاسته از داده‌ها

کلمات کلیدی