هدف: مقاله حاضر بدنبال آن است که از مسیر بازخوانی و بازاندیشی اندیشه شش متفکر محوری انقلاب اسلامی (امام خمینی، علامه طباطبایی، شهید صدر، شهید بهشتی، شهید مطهریرحمه‌الله علیهم و مقام معظم رهبری) بتواند صورت‌بندی نظری مسنجم پیرامون عدالت اجتماعی ارائه کند و از رهگذر تولید یک نظریه اسلامی در باب عدالت تا حد زیادی از تشتت در سیاست‌گذاری‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات گوناگون و بعضاً متناقض دولت‌های مختلف جمهوری اسلامی با شعار و پرچم عدالت جلوگیری نماید. روش‌شناسی پژوهش: بدین منظور با بهره‌گیری از روش فراتحلیل، ابعاد و اضلاع نظریه اسلامی عدالت اجتماعی پایه‌ریزی شده است. یافته‌ها: صورت‌بندی به‌دست آمده از برآیند اندیشه متفکران مذکور، عدالت را به «قوام و توازن» تعریف کرده است که خود را در 3 رکن اصلی «حکمرانی سیاسی»، «پیوندهای اجتماعی» و «تبادلات اقتصادی» تجلی می‌دهد. نتیجه‌گیری: جاری‌شدن عدالت در ارکان فوق جامعه‌ای را تصویرپردازی می‌کند که در آن «استقرار ولایت سیاسی الهی»، «انسجام اجتماعی» و «معیشت متوازن» حاکمیت دارد. بنابراین هر نوع سیاست‌گذاری و مداخله اجتماعی باید حافظ و تقویت‌کننده ارکان اصلی و محوری جامعه عادلانه باشد. این نظریه در شکل تفصیلی خود می‌تواند منطقی برای طراحی، اجرا و ارزیابی سیاست‌های بین‌المللی، ملّی و محلّی قرار گیرد.

Keywords