پژوهش حاضر با هدف فراتحلیل عوامل اثرگذار بر بهبود قابلیت‌های هیجانی-کارکردی نوجوان منطبق با رویکرد تحولی یکپارچه انجام شد. جامعه آماری کلیه مقالات و پایان‌نامه‌های مرتبط با موضوع پژوهش بوده است که در سال‌های 1392-1402 به زبان فارسی در پایگاه‌های اطلاعاتی نشریات علمی‌ ایران شامل (پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی(SID)، مگیران، ایرانداک) منتشر شده است. جست‌وجو با استفاده از کلیدواژه‌های؛ تعاملات، تنظیم هیجان، مهارت‌های شناختی (حل مسئله، پرسشگری، تفکر منطقی و انعطاف‌پذیر) و فراشناخت با محوریت نوجوان انجام شد. از بین پژوهش‌های راه‌یافته به مطالعه، 40 مورد برای بررسی برگزیده شد و به کمک نرم‌افزار CMA2 تحلیل شد. برای محاسبه اندازه اثر از g هگز و مدل اثرات ثابت و تصادفی و به منظور بررسی میزان سوگیری انتشار در مطالعات، از نمودار فونل استفاده شد. همچنین نتایج آزمون I2 و Q حاکی از آن بود که مطالعات همگن نبوده‌اند. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که میزان اندازه اثر ترکیبی عوامل اثرگذار بر قابلیت‌‌های هیجانی-کارکردی در مدل ثابت 771/0 و در مدل تصادفی 885/0 است که از نظر آماری معنادار بود. همچنین بیشترین تاثیر بر قابلیت‌های هیجانی-کارکردی مربوط به عامل تعامل اثربخش (784/1) و کمترین تاثیرگذاری نیز مرتبط با عامل مهارت‌آموزی (053/0) بود. در نهایت مهم‌ترین نکته این بود که از میان عوامل اثرگذار بر قابلیت‌های هیجانی-کارکردی نوجوان، تعاملات اثربخش، توانایی حل‌مسئله و راهبردهای تنظیم هیجان دارای بیشترین اندازه اثرمعنادار بود که به معنای اهمیت این سه عامل در بهبود عملکرد تحولی نوجوان بوده است.

کلمات کلیدی