سیستانی ها بنیانگذاران یک سلسله حکومتی در جنوب می باشند که به نام بهمنیان نامیده می شوند گرچه در مورد اصل و نسب آنان ابهاماتی وجود دارد اما اکثر منابع تاریخی متفق القولند که سلطان نشین بهمنی هند یا ملوک گلبرکه بنیانگذار آن علاء الدین حسن کانگو بود اصل و نسب ایرانی و سیستانی و از خاندان کیانی سیستان است که نسب آنان به بهمن پسر اسفندیار از سلسله کیانیان کهن ایرانی می رسد که این خاندان علاقه فراوانی به رشد و گسترش زبان و ادب فارسی در هند داشتند و در دوره آنان جشن ها و اعیاد ایرانی از جمله نوروز رونق زیادی یافت و مهاجران بسیاری به دربار بهمنیان در هند وارد شدند که به توسعه زبان فارسی و شعر و شاعری و رشد تشیع کمک نمودند برخی شاهان بهمنی گرایش های شیعی داشتند که ایرانیان در حکومت آن ها نقش داشتند آنان از برخی بزرگان و مشایخ تصوف ایرانی مانند شاه نعمت الله ولی دعوت به عمل آوردند . دوره بهمنیان اوج شکوفایی فرهنگ اسلامی در دکن بود اما اختلافات داخلی باعث شکست و فروپاشی آنان شد درگیری های بین آفاقیان ( مهاجرین ) و دکنی ها باعث سست شدن ارکان حکومتی شد و حکمرانان محلی و منطقه ای از فرمان حکومت مرکزی بهمنیان سرپیچی نمودند و خود را مستقل خواندند پس از انقراض بهمنیان سیستان این سلسله بین پنج حکومت مسلمان دیگر تقسیم شد که ازمیان آنها سه سلسله نظام شاهیان ، عادلشاهیان و قطب شاهیان شیعه و برید شاهیان و عماد شاهیان که اهل سنت بودند بوجود آمدند.

کلمات کلیدی