مخزن آسماری به سن الیگوسن - میوسن در میدان نفتی شادگان از سنگ آهک و دولوستون های متخلخل در تناوب با ماسه سنگ ها و شیل ها با ضخامت 400 متر تشکیل شده است. دولومیتی شدن به عنوان مهم ترین فرآیند دیاژنتیکی، توالی مخزن آسماری را تحت تأثیر قرار داده و در نتیجه نقش اصلی در شکل گیری ساختار فضاهای منفذی، ظرفیت جریان نهایی و ناهمگنی مخزن آسماری بازی کرده است. انواع تیپ دولومیت های شناسایی شده براساس ویژگی های ژئوشیمیایی و بافتی به ویژه اندازه و شکل بلوری عبارتند از: D1: دولومیت بسیار ریزبلور و حفظ کننده فابریک، D2: دولومیت ریز تا متوسط بلور و حفظ کننده فابریک، D3: دولومیت متوسط تا درشت بلور و مخرب فابریک، D4: دولومیت درشت بلور یا زین اسبی. دو نوع فابریک تحت عنوان دولومیتی شدن انتخاب کننده فابریک و دولومیتی شدن فراگیر در بلورهای دولومیت شناسایی شد. براساس رده بندی بافتی، 6 بافت شامل بافت ایدیوتوپیک، بافت هیپ ایدوتوپیک یا ایدیوتاپیکS-، بافت زنوتوپوپیک یا غیرصفحه ای-A، بافت ایدیوتاپیک C-یا صفحه ای-C، بافت پورفیروتوپیک و بافت پوئی کیلوتوپیک برای بلورهای دولومیت شناسایی شد. میانگین تمرکز استرانسیوم در نمونه‌های دولومیتی 483 پی‌پی‌ام و میانگین تمرکز سدیم 1618 پی پی‌ام است که حاکی از مقادیر غنی شده استرانسیوم و سدیم در این نمونه هاست. مقدار میانگین آهن در نمونه‌های دولومیتی 3111 پی پی‌ام و میانگین تمرکز منگنز 111 پی‌پی‌ام است. دولومیت (D1) با محتوی آهن و منگنز پایین ممکن است طی مراحل اولیه دیاژنز در یک محیط اکسیدان تشکیل شده باشند. مقادیر بالای آهن و منگنز در دولومیت های D3 و D4 نشان دهنده ته نشینی در یک محیط احیایی طی مراحل تدفین کم عمق تا نسبتا عمیق است.

کلمات کلیدی