لنگش یکی از مشکلات عمده بهداشتی در دامداری است که سلامت گاوهای شیرده را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و مرگ زودرس گاوها را افزایش می دهد. دقت تشخیص لنگش، درمان به موقع سم ها را تضمین می کند و سطح مدیریت بهداشتی در دامداری ها را بهبود می بخشد. بروز لنگش در گاوهای شیرده در مدیریت سلامت گله و بهره وری از گله اهمیت زیادی دارد. در حال حاضر، تشخیص لنگش در مراحل اولیه در گاوهای شیرده بسته به مشاهده ناظر است که زمان‌بر است و اغلب فاقد تشخیص درست می باشند. در این اواخر با توسعه حسگرهای هوشمند، داده های بزرگ و هوش مصنوعی سیستم های خودکار بیشتری ارائه شده است و در بسیاری از مطالعات تلاش شده تا سیستم های تشخیص لنگش گاو را به صورت خودکار ایجاد کنند. در واقع یکی از اهداف دامپروری دقیق، تشخیص لنگش می باشد. در تحقیقات تشخیص لنگش، روش بینایی ماشین با هزینه متوسط و ویژگی های غیر تماسی مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در این مقاله، ما مقالاتی که طی آن با تشخیص ویژگی ها و پردازش تصویر به روش های خودکار تشخیص لنگش پرداختند را بررسی می کنیم و همچنین مشکلات موجود و احتمالی در تحقیقات حال و آتی را از جنبه های روش های تشخیص، روش های تائید و کاربرد عملکردشان بررسی می کنیم تا دقت و کاربرد این سیستم ها را در آینده بهبود دهیم.

کلمات کلیدی