این پژوهش به منظور بررسی اثر منابع و سطوح مختلف عناصر معدنی بر عملکرد، فراسنجه‌‌های خونی و ویژگی‌‌های استخوان درشت‌نی مرغ گوشتی در دو دوره رشد و پایانی انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 5×2 با دو منبع عناصر کیلاته آلی و غیرآلی در 5 سطح(40، 60، 80، 100 و 120 درصد احتیاجات توصیه شده) با استفاده از 1250 قطعه مرغ گوشتی سویه راس 308 در 5 تکرار و 25 قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک، ضریب تبدیل‌غذایی در دوره رشد، پایانی و کل دوره ، فراسنجه‌های خونی و استحکام و محتوای عناصر معدنی استخوان درشت‌نی در 42روزگی اندازه‌گیری شد. در کل دوره پژوهش (42-11روزگی) افزایش روزانه وزن بطور معنی‌‌داری در گروه‌‌های دریافت‌‌کننده 120 و 100 درصد احتیاجات موادمعدنی به شکل آلی و 120 درصد احتیاجات به شکل غیر‌‌‌آلی بیشتر از سایر گروه‌‌ها مشاهده‌شد. بیشترین میزان مصرف‌خوراک روزانه بطور معنی‌داری مربوط به گروه دریافت‌‌کننده 40و60 درصد احتیاجات از موادمعدنی غیر‌‌آلی بود. در کل دوره آزمایش کمترین ضریب‌‌‌تبدیل غذایی مربوط به گروه‌‌های دریافت‌‌کننده 120، 100 درصد احتیاجات موادمعدنی آلی و 120 درصد احتیاجات مواد‌‌‌معدنی غیر‌‌آلی بود. ذخیره موادمعدنی استخوان در گروه‌‌های دریافت‌‌‌کننده 80، 100و 120 درصد احتیاجات توصیه‌شده موادمعدنی آلی و 100 و 120 درصد احتیاجات توصیه‌‌‌‌شده غیرآلی بطور معنی‌داری بیشتر از سایر گروه‌‌ها بود. باتوجه به نتایج بدست‌آمده استفاده از 80 درصد موادمعدنی به شکل آلی به دلیل قابلیت ذخیره‌‌‌سازی بالا در استخوان درشت‌‌نی و عملکرد مشابه با 100و 120 درصد احتیاجات منابع آلی و غیرآلی توصیه می‌‌شود.

کلمات کلیدی