به دلیل تعاریف و دیدگاه‌های مختلف کیفیت حسابرسی، معیارهای متفاوتی نیز برای سنجش آن مورد استفاده قرار می‌گیرد که اکثر معیارهای مورد استفاده به یکی از ابعاد کیفیت حسابرسی اشاره می‌کند و ممکن است دچار خطا شود. در این پژوهش به شناسایی معیارهای قابل اندازه‌گیری و در دسترس سنجش کیفیت حسابرسی از دیدگاه استفاده‌کنندگان پرداخته شده‌است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش 18 نفر از حسابداران رسمی عضو جامعه، مدیران مالی، سرمایه‌گذاران و مسئولان تسهیلات بانک‌ها مورد مصاحبه قرار گرفتند و جهت گردآوری، طبقه بندی و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از روش داده بنیاد و تحلیل تماتیک استفاده شد. پس از انجام مصاحبه‌ها، معیارها در چهار دسته اصلی شاخص‌های تقاضا برای کار حسابرسی- ویژگی‌های شرکت صاحبکار، عوامل ورودی- ویژگی‌های موسسه حسابرسی، فرآیند اجرای حسابرسی و نتایج- گزارش حسابرسی طبقه‌بندی شد. تعداد مقوله‌های اصلی ارائه شده برای طبقه‌بندی‌های مورد نظر جمعا 8 مقوله ارائه شد و برای مقوله‌های اصلی 64 مقوله فرعی و شاخص قابل اندازه‌گیری مطرح شد. همچنین، پس از ارائه مقوله‌های اصلی، فرعی و شاخص‌ها، جهت تاثیر هر شاخص بر کیفیت حسابرسی نیز توسط مصاحبه‌شوندگان ارائه شد. اکثر مصاحبه شوندگان از تاثیر ویژگی‌های محیط صاحبکار بر کیفیت حسابرسی صحبت کردند که متاسفانه این ویژگی‌ها برای سنجش کیفیت حسابرسی مغفول مانده‌است. همچنین شاخص‌های مطرح شده توسط مصاحبه‌شوندگان، بر خلاف اکثر شاخص‌های مطرح شده در پژوهش‌های این حوزه، خاص هر کار حسابرسی بود و با تغییر شرکت صاحبکار بدون تغییر حسابرسی نیز تغییر می‌کند و دیگر تنها مختص به ویژگی‌های حسابرس نمی‌باشد و با اطلاعات در دسترس اکثر استفاده‌کنندگان نیز قابل اندازه‌گیری می‌باشد. لازم به ذکر است از دید مصاحبه شوندگان هیچ کدام از معیارها در 4 طبقه قرارگرفته شده به تنهایی نمی‌تواند نشان دهنده کیفیت حسابرسی باشد.

کلمات کلیدی