قرآن با تعابیر مختلف و با استفاده از کلماتی از خانواده عقل و فهم و تدبر ... قلب را به عنوان ابزار ادراک معرفی می‌کند. با این حال، اغلب مفسران به دلیل اجتناب از تعارض با علوم تجربی، معنای آن را در محدوده علم اخلاق جستجو کرده‌اند و از تعریف قلب به عنوان اندامی مادی با ویژگی‌های فیزیولوژیکی آن صرفنظر نمودند. علیرغم این احتیاط، نمی‌توان اشارات نسبتا صریح قرآن درباره قلب به عنوان ابزار تعقل، یا حسگری مشابه چشم و گوش را نادیده گرفت به ویژه جایی که قرآن مکانی درون قفسه صدری برای آن قائل شده است. از طرف دیگر در حوزه علوم تجربی، از سال 1991 که سیستم عصبی مخصوص قلب (مغزِ کوچک قلب) کشف شد، مطالعات مختلف از خودمختاری نسبی قلب با درجه بالای استقلال از مغز خبر دادند. به این ترتیب، فرصتی برای طرح دوباره پرسش‌هایی مانند: احساسات علتِ پاسخ‌های مغز هستند یا پیامدِ آن؛ اضطراب منجر به افزایش ضربان قلب می شود یا قلب محرک رفتارهای مرتبط با اضطراب است، پیدا شد. روش‌های متفاوتی برای پاسخ معرفی شدند که مهم ترین آنها استفاده از تکنیک اپتوژنتیک در مطالعه تأثیر علّی دینامیک قلب بر عملکرد مغز است. دستیابی به دانش و فناوری بررسی تعاملات قلبی-مغزی جهت درک جایگاه قلب در اتخاذ تصمیم یا تاثیرگذاری آن بر عملکرد و رفتار مغز ضروری است. به عنوان گام اول، اگر بتوان نشان داد که پاسخ‌های رفتاری مرتبط با استرس‌ توسط ضربان قلب کنترل می‌شوند، بخشی از سازوکار این اندام به عنوان ابزار موثری در ادراک مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

Keywords