خرفه با نام علمی .L oleracea Portulaca در مناطق مختلف دنیا گسترش دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی غلظتهای مختلف سالیسیلیک اسید، جیبرلیک اسید و نفتالین استیک اسید و نیز تنش های مکانیکی و شوری بر صفات مورفوفیزیولوژیکی، محتوی ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی و رنگیزه های فتوسنتزی انجام شد. چهار هفته پس از کاشت بذور (مرحله گیاهچهای)، تیمارهای آزمایشی شامل تنش شوری به میزان 160 میلیمولار، سالیسیلیک اسید و جیبرلیک اسید هر یک با غلظت های 50 و 100 یلیم گرم بر لیتر و نفتالین استیک اسید با غلظتهای 130 و 200 میلیگرم بر لیتر و تیمار شاهد (آب مقطر) در مرحله رشد رویشی به برگهای گیاه در دو مرحله با فاصله 14 روز اسپری شد. تنش مکانیکی (زخم)، 8 هفته پس از کاشت (شروع مرحله رشد زایشی) روی برگ گیاهان اعمال شد و پس از 24 ساعت گیاهان در تمامی تیمارهای آزمایشی برداشت شدند. بیشترین وزن خشک بخش هوایی و ریشه به ترتیب به کاربرد خارجی سالیسیلیک اسید 100 میلیگرم بر لیتر و تیمار شاهد مربوط بود. تیمار زخم و کاربرد خارجی تنظیم کنندههای رشد، پایداری غشای سلول و محتوی رنگیزههای فتوسنتزی را به طور معنیداری افزایش دادند. در این پژوهش بیشترین محتوی فنل کل و فلاونوئید به ترتیب به تیمار جیبرلیک اسید 50 میلیگرم بر لیتر و تنش شوری 160 میلیمولار مربوط بود. به نظر می رسد جیبرلیک اسید و تنش شوری با تقویت فعالیت آنزیمهای درگیر در فرآیندهای آنابولیستی ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی بویژه آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز از جمله دلایل اصلی افزایش محتوی ترکیبات فوق باشد.

کلمات کلیدی