عربی، از قدیمی‌ترین زبان‌هایی است که پیش‌ از اسلام، وارد ایران شده وعلی‌رغم تحولات مختلف، توانسته تاکنون، به حضور قدرتمند خود ادامه‌دهد. اما یادگیری مهارت‌های مختلف آن در ایران، به‌ویژه خواندن، همچنان با مشکلات جدی روبرو است. سرفصل‌‌ رشتة زبان وادبیات عربی مبتنی‌بر متون آموزشی به زبان عربی است که مهمترین واسطۀ زبانی بین دانشجویان وفرهنگ وزبان مقصدند. بنابراین، آموزش صحیح خواندن دراین رشته، به‌ویژه در مقطع کارشناسی، بسیار اهمیت ‌دارد. این پژوهش پیمایشی که ابزار آن، دو پرسشنامۀ محقق‌ساخته برای اساتید ودانشجوان است، به شیوۀ کمّی، به آسیب‌شناسی آموزش خواندن در مقطع کارشناسی زبان وادبیات عربی در دانشگاه‌های ایران, براساس انگارۀ اندرسون می‌پردازد که یکی از کامل‌ترین وسازمان‌یافته‌ترین انگاره‌ها در آموزش این مهارت است. نمونۀ آماری ما، 117نفر از دانشجویان ﴿ترم پنج به بعد﴾ وفارغ‌التحصیلان کارشناسی و17نفر از اساتید این رشته‌ از21دانشگاه کشورند که به روش دردسترس وداوطلبانه نمونه‌گیری‌شده‌اند. یافته‌ها نشان‌‌می‌دهد وضعیت آموزش خواندن، براساس اتفاق‌نظر اساتید ودانشجویان، در تأیید راهبردها وارزیابی پیشرفت، نامطلوب ودرگسترش گنجینة واژگان، مطلوب است ودر سایر موارد، اتفاق‌نظر نیست.

کلمات کلیدی