پژوهش حاضر با هدف تبیین موانع و راهکارهای دیجیتال سازی کسبوکارها در افغانستان با مطالعۀ موردی استان هرات انجام شده است. رویکرد و راهبرد این پژوهش از نوع کیفی و براساس نظریۀ داده بنیاد میباشد. تعداد مشارکت کنندگان در پژوهش 20 نفر است که مدیرعامل دو شرکت، فروشندگان، پزشکان، استادهای دانشگاه، کارشناسان خدمات تکنولوژی و فناوری را در بر می گیرد. این افراد بهصورت هدفمند و نظری به مشارکت دعوت شده اند. ابزار گردآوری مصاحبه ها، مصاحبۀ نیمه ساختاریافته است که بهصورت تحویل پرسشنامه و مصاحبۀ حضوری انجام شده است. داده های مصاحبهها در سه مرحلۀ کدگذاری باز، محوری و گزینشی مورد تحلیل قرار گرفتهاند تا مفاهیم و مقوله ها طبق هبندی شوند. تحلیلها نشان می دهد که مقوله های اصلی برخاسته از مصاحبه برای هریک از پرسش های مقاله چنین میباشد. مشکلات زیرساختی آموزش دیجیتالی، موانع زیرساختی نرم افزاری و سخ تافزاری دیجیتالی، موانع زیرساختی سرمایه گذاری در کسب وکارهای دیجیتال و موانع فرهنگی دیجیتال سازی کسب وکارها از موانع دیجیتال سازی کسب وکارها میباشند. آگاهی مردم از فرصتهای کسب وکار دیجیتالی، محدود نبودن دسترسی به پلتفرم های دیجیتالی و نیاز به بازارهای دیجیتال ازجمله مقوله ها در حوزۀ فرصتها می باشد . سهولت در خرید کردن، توسعۀ اقتصادی همه جانبه و کمک به کاهش آلودگی های محیطزیست ازجمله مقوله های مزیت کسب وکار دیجیتالی میباشند . ازسو یدیگر فراهم نمودن زمینه آموزش کسب وکارهای دیجیتالی، توجه به زیرساخت های نرم افزاری و سخت افزاری دیجیتال ، فراهم نمودن زمینۀ سرمایه گذاری درکسب وکارهای دیجیتالی، فرهنگ سازی کسب وکارهای دیجیتالی در میان مردم ازجمله مقوله های استخراج شده در حوزۀ حل موانع و مشکلات کسب وکار دیجیتالی می باشد ؛ با در نظر گرفتن این عوامل از بین متن مصاحب هها یک الگوی مفهومی داده بنیاد ارائه گردید.

کلمات کلیدی