سئله امنیت غذایی، مسئلهای چندوجهی است که با حوزههای کشاورزی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، برنامهریزی شهری، جغرافیا، مدیریت و سیاست در ارتباط است. گسترش شهرنشینی و تغییرات و چالشهایی که پیرو آن در شهرها به وجود میآید رفع این مسئله را با دشواریهایی روبهرو ساخته و اقدامات جزئی یا بخشی صورت گرفته، تأثیر چشمگیری برای حل آن ندارد. یکی از رویکردهای مؤثر در مورد تحقق امنیت غذایی، رویکرد حکمروایی خوب است که در آن بر اساس اصول مشارکت، نظارت دقیق، پایبندی به قانون و همچنین برقراری عدالت و برابری میتوان مسئله امنیت غذایی را به شیوهای کارآمد، مدیریت کرد. شهر مشهد، بهواسطه موقعیت خود، دارای ویژگیهای متفاوت اقتصادی، کشاورزی، اجتماعی- جمعیتی، فرهنگی و جغرافیایی است. جمعیت آن از مهاجران، اتباع، زائران، ساکنین شهری و روستایی و گروههای درآمدی و قومیتی متفاوت تشکیل است. همچنین حدود یکسوم جمعیت آن را، ساکنین سکونتگاههای غیررسمی تشکیل میدهد. بهواسطه این ویژگیها مسئله تأمین غذا، در شهر مشهد یک مسئله مهم و البته چندوجهی است. پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی و به کمک روش مدلسازی ساختاری-تفسیری ISM، صورت گرفته است. بر این اساس، استفاده ازنظرات کارشناسان و متخصصین برای شناسایی، بومیسازی و سطحبندی مؤلفههای مؤثر بر امنیت غذایی شهر مشهد در چارچوب رویکرد حکمروایی خوب، در قالب مصاحبه دلفی صورت گرفت. بر اساس یافتههای پژوهش، مؤلفهها در هشت سطح قرار گرفتند و اثرگذارترین مؤلفه که در دستگاه دو بعدی میزان وابستگی- قدرت نفوذ، در ناحیه مستقل قرار دارد، مؤلفه »نظارت کارآمد و دقیق بر فرایند توزیع مواد غذایی« از مؤلفههای زمینه مدیریتی و منطبق بر اصول کارایی و اثربخشی، قانونمداری و پاسخگویی از رویکرد حکمروایی خوب است.

کلمات کلیدی