چشم‌انداز فرهنگی برآیند فعالیت‌های ارتباط متقابل انسان با محیط است که بر غلبه نقش فرهنگی انسان تأکید دارد؛ در واقع این فضاها، ترکیبی از عناصر طبیعی و مصنوعی می باشند که بر ارزش‌های معنوی، تاریخی، هنری، علمی و فرهنگی خود، تأکید دارند.. مکان‌های مقدس، بقاع متبرکه از جمله چشم انداز های فرهنگی هستند که در طول تاریخ حیات و شکل گیری خود با تاب آوری و بهره گیری از میراث فرهنگی خود، تقویت هویت دینی/ مذهبی و مکانی، جذب زائر و گردشگر وغیره، به عنوان نمادی از فضاهای پایدار فرهنگ تمدن اسلامی/ ایرانی محسوب می گردند. هدف پژوهش بررسی نقش و کارکرد بقاع متبرکه در تاب آوری و پایداری فرهنگ و تمدن اسلامی/ ایرانی نمونه شهر قدمگاه شهرستان زبرخان خراسان رضوی است. روش پژوهش به صورت توصیفی/ تحلیلی با منطق قیاسی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و پیمایشی بوده است. ماحصل این پژوهش مبیین این واقعیت است که شهر قدمگاه علت وجودی، حیات و بالندگی خود را در طول فراز و فرودهای تاریخ با تأسی از باورهای دینی/ مذهبی و ظرفیت های محیطی خود بدست آورده است.

کلمات کلیدی