پژوهش‌گران همواره به دنبال یافتن نشانه‌های کلامی دروغ بوده و در این راستا چندین نشانه را کشف کرده‌اند. ازجملۀ این نشانه‌ها، عبارات احتیاط‌آمیز، احساسات منفی و گزاره‌های منفی است. چارچوب پژوهش حاضر بر پایۀ مطالعات انجام گرفته بر روی تولید نشانه‌های کلامی دروغ در داستان‌های ساختگی است. هدف از این پژوهش بررسی سه نشانۀ کلامی دروغ، شامل عبارات احتیاط‌آمیز، وند و واژگان منفی‌ساز و واژگان بیان‌گر احساس منفی، در گفتمان تجربه نزدیک به مرگ می‌باشد. بدین منظور داده‌های 50 نفر از افرادی که مدعی داشتن تجربۀ نزدیک به مرگ بوده با داده‌های 50 نفر از افرادی که داستانی دروغین از تجربه نزدیک به مرگ در ذهن ساختند مقایسه شد. فرضیۀ پژوهش این بود که نشانه‌های دروغ در هر دو گروه به یک میزان تولید شود اما، نتایج آماری نشان داد هر سه نشانۀ کلامی مورد نظر در گروه دروغ‌گو به طور معناداری بیشتر تولید شده است. به نظر می‌رسد دلیل به کارگیری بیشتر عبارات احتیاط‌آمیز در گروه دروغ‌گو عدم احساس مسئولیت فرد نسبت به آنچه روایت می‌کند و همچنین ناتوانی در تصویرسازی واقعه باشد؛ و احتمالا هیجان و اضطراب هنگام روایت دروغ، همراه با عذاب وجدان از یادآوری گناهان دلیل بروز نشانه‌های منفی و احساس منفی است

کلمات کلیدی