الکتروریسی روشی شناخته شده و متمایز برای ساخت متهای نانوالیافی است که اغلب بهعنوان بستری مناسب جهت بارگذاری دارو توسعه یافتهاند. داربستها شبیه به ماتریکس خارج سلولی بوده و از چسبندگی و تکثیر سلولی و نیز حفظ ساختار فنوتیپی و رشد هدایتشونده مطابق با جهت الیاف الکتروریسی شده، پشتیبانی میکند. انتخاب مواد پیشساز مختلف میتواند ساختار و ویژگی محصول حاصل را برای ارائه طیف یک پلیمر آبدوست و غیرسمی و زیستسازگار و زیستتخریبپذیر بوده و بهواسطه خواص فیزیکی - PVA . گستردهای از کاربردها تغییر دهد و ترکیب PVA شیمایی مناسب، هنگام ترکیب با سایر ترکیبات طبیعی در مهندسی بافت کاربرد دارد. در این مطالعه الیافی شامل پلیمر مصنوعی بهواسطه وجود Lamiaceae یک جنس مهم از خانواده Origanum vulgare عصاره هیدروالکلی مرزنجوش مورد بررسی قرار گرفت. گیاه با درجه هیدرولیز 99.2 درصد استفاده شد و گیاه مرزنجوش به روش پرکولاسیون با الکل 71 درصد عصاره PVA . ترکیبات معطر دارویی است و PVA مشخص گردید. داربست الکتروریسی شده از 11 ٪ وزنی HPLC گیری شده و با روتاری تغلیظ شد. میزان رزمارینیک اسید با روش تحلیل شد. نتایج نشان میدهد که MTT و زندهمانی سلول با روش IR و SEM ساخته شد. مورفولوژی الیاف با Origanum vulgare عصاره متهای حاوی عصاره الیاف یکنواخت، آبدوست و سازگار با چسبندگی و تکثیر سلولی هستند و بواسطه بکار گیری از ترکیب کاملاً طبیعی و سازگار میتوانند در مهندسی بافت و پزشکی بازساختی کاربرد داشته باشند.

کلمات کلیدی