ادبیات تطبیقی، رویکردی پژوهشی در دوره معاصر است که بـه مقایسـه، بررسـی و تحلیل آثار ادبی و در مفهوم توسعه یافتۀ آن، آثار هنریِ ملل و فرهنگهـای مختلـف پرداخته و تشابهات و تفاوتهای ایـن آثـار، همچنـین تـأثیرات و تبـادلات ادبـی و فرهنگی ملل را می کاود. این علم یـا رشـته بـر آن اسـت کـه «خـودی » را در آینـۀ «دیگری» ببیند و بشناسد. این مسئله، ناقدان ادبی را بر آن داشت تا با بررسـی آثـار ادبی در ارتباط با یکدیگر، به فهم تکاملی و تطبیقی از نشانه های متن دسـت یابنـد. از سوی دیگر «کوشنامه»، روایت «کوش پیلدندان»، قهرمـانی شـوم و اهریمنـی در حماسه های ایرانی است که در بررسی تطبیقی آن، بسامد تشابهات و همسانی هـای روایت کوش با اسکندر مقدونی در روایات اساطیری- تاریخی با تباری غیـر ایرانـی، ذهن ناقدان را بر آن وامی دارد که به بررسی لایه ها و شاخصهای خویشاوندی ایـن دو روایت و سرفصلهای اصلی و مبنایی آن بپردازد. از ایـن رو ایـن پـژوهش تـلاش کرده است تا با روش توصیفی- تحلیلی و بررسـی تطبیقـی آنهـا، بـه کشـف نظـام دلالتهای دو متن بپردازد. از نتایج این پژوهش برمی آیـد کـه ایـن دو داسـتان بـه سبب همسویی و همپوشانی در ساحتهـایی چـون شخصـیت پـردازی، کنشـگری، تبیین حالات و ورود به روایتهای یکدیگر، بی شک در یک نظام تأثیر و تأثری واقع شده اند و این تأثیرپذیری از روایـت اسـکندر بـه کـوش، بیشـتر موضـوعیت دارد و می توان در بخشهای متعددی، شخصیت کوش به عنوان قهرمانی ایرانی را بازتـابی استحاله شده از شخصیت اسـکندر غیـر ایرانـی دانسـت و روایـت آن را دگردیسـی گزینشی از مجموعه ای از داده های منتشر در ادب عامه و روایـات مکتـوب اسـکندر تلقی کرد.

کلمات کلیدی