هدف نگارش این مقاله پاسخ به این پرسش است که آیا ورود ثالث ایران به دعوای آفریقای جنوبی علیه رژیم صهیونیستی در دیوان بین المللی دادگستری، به‌معنای شناسایی ضمنی رژیم صهیونیستی به‌عنوان دولت است یا خیر؟ فرضیه اولیه مقاله حاضر این است که اقامه دعوا و به تبع آن ورود ثالث که مسئله حقوقی است بر امر بر مسئله شناسایی تأثیرگذار نیست. بررسی ورود ثالث در دیوان بین‌المللی دادگستری و حقوق بین‌الملل حاکم بر شناسایی نشان می‌دهد که اقامه دعوا و به تبع آن ورود ثالث تأثیری بر موضع ایران دال بر عدم شناسایی رژیم صهیونیستی به‌عنوان دولت ندارد؛ چرا که شناسایی جز با رضایت صریح دولت‌ها انجام نمی‌شود، و نظر به این واقعیت که ایران بارها به صراحت، بر عدم شناسایی رژیم صهیونیستی تأکید کرده است لذا ورود به دعوی علیه آن دولت به عنوان ثالث به معنای شناسایی ضمنی آن رژیم محسوب نمی‌شود.. در عین حال، در تصمیم برای ورود ثالث به دعوای فوق‌الاشاره، باید احتمال اقامه دعوای مستقل علیه ایران به وسیله این رژیم به استناد کنوانسیون نسل‌زدایی را به‌منظور خنثی‌سازی اقدام حقوقی جمهوری اسلامی ایران و تحت تأثیر قرار دادن دعوای آفریقای جنوبی علیه این رژیم، را مدنظر قرار داد.

Keywords