این پژوهش رویکردی جدید برای ترکیب روش پریدینامیک حالت‌مبنا و روش نقطه-ماده ارائه می‌دهد که به کمک آن رفتار الاستوپلاستیک فلزات تحت تغییر شکل‌های بزرگ و مدل‌سازی جوانه‌زنی و رشد ترک در حالت دو بعدی بررسی می‌شود. در روش پیشنهادی، محاسبات تغییر شکل‌های بزرگ الاستوپلاستیک در ناحیه نقطه-ماده انجام می‌شود، و بخش پریدینامیک به‌صورت خودکار در نقاط با پتانسیل شروع و رشد آسیب ایجاد شده و به همراه نوک ترک جابه‌جا می‌شود. ابتدا دامنه مادی توسط ذرات روش نقطه-ماده گسسته شده و سپس با الگوریتم تطبیقی جدید، ذرات نقطه-ماده به ذرات پریدینامیک تبدیل می‌شوند تا منطقه آسیب را بر اساس فاصله از نوک ترک بهینه مدل‌سازی کنند. این فرایند به‌صورت معکوس نیز انجام شده و نقاط پریدینامیک دوباره به ذرات نقطه-ماده تبدیل می‌شوند. محدودیت مساحت ناحیه پریدینامیک هنگام رشد ترک و استفاده از پریدینامیک حالت‌مبنا در کنار مکانیک کلاسیک، مهم‌ترین مزیت این روش است. عملکرد این روش از طریق مثال‌های عددی بررسی و از نظر سرعت و دقت با روش‌های عددی مشابه و نتایج آزمایشگاهی مقایسه می‌شود. این رویکرد مزیتی قابل توجه از نظر هزینه محاسبات و دقت در مدل‌سازی رفتار فلزات نرم تحت تغییر شکل‌های بزرگ و شکست ماده ارائه می‌دهد.

کلمات کلیدی