مقدمه و هدف: چاقی و اضافه‌وزن بزرگ‌ترین چالش بهداشت عمومی در قرن حاضر است. WB-EMS یک تکنولوژی در حال توسعه است که گروه‌های عضلانی مختلف را هم‌زمان فعال می‌کند. تمرین با WB-EMS می‌تواند انرژی مصرفی را افزایش دهد که باعث افزایش اکسیداسیون چربی می‌شود. هدف از مطالعه‌ی حاضر، مقایسه‌ی تاثیر تمرین استقامتی با و بدون تحریک الکتریکی عضلانی بر اکسیداسیون چربی در مردان دارای اضافه وزن کم‌تحرک است. مواد و روش ها: 20 مرد جوان دارای اضافه وزن و کم‌تحرک (محدوده سنی20 تا30 سال و نمایه توده بدنی 25 تا 30 گیلوگرم بر متر مربع) به صورت هدفدار انتخاب شدند و روی چرخ کارسنج پروتکل پیش‌رونده‌ای را تا زمانی که نسبت تبادل تنفسی به یک رسید انجام دادند. مقادیر گلیسرول با استفاده از نمونه‌ی سرم جمع‌آوری شده قبل و بعد از آزمون و میزان اکسیداسیون چربی و حداکثر اکسیداسیون چربی به وسیله‌ی معادلات استوکیومتری از داده‌های دستگاه گازآنالایز به دست آمد. برای سنجش نرمال بودن از آزمون کولموگروف‌اسمیرنوف، برای تغییرات درون گروهی و برون‌گروهی از آزمون تی زوجی و مستقل استفاده شد. نتایج: اکسیداسیون چربی و حداکثر اکسیداسیون چربی در گروه با تحریک الکتریکی عضلانی نسبت به گروه بدون تحریک الکتریکی افزایش معنی‌دار یافت (011/0P= و 045/0P=) ). مقادیر گلیسرول بین دو گروه با و بدون تحریک الکتریکی تفاوت معنی‌دار نداشت (799/0P=). نتیجه‌گیری: بین تمرین استقامتی با و بدون تحریک الکتریکی عضلانی بر اکسیداسیون چربی مردان دارای اضافه وزن تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین به نظر می‌رسد تحریک الکتریکی حین تمرین استقامتی می‌تواند اکسیداسیون چربی حین تمرین با چرخ کارسنج را افزایش دهد.

کلمات کلیدی