زمینه و هدف: هموستاز واکنش طبیعی بدن به آسیب به جهت حفظ خون و عدم عملکرد صحیح این فرآیند می-تواند باعث ایجاد انعقاد خون خیلی کم (هموفیلی) شود. امروزه گیاهان دارویی به دلیل مقرون به صرفه و کم خطر بودن بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. در طب سنتی ایران، از گل محمدی برای قطع خونریزی قاعدگی استفاده می شده است، لذا هدف این پژوهش بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گل محمدی بر پارامتر های انعقادی در شرایط In Vivo می باشد. مواد و روش ها: 56 موش نر سوری (5±25 گرمی) در 8 گروه (n=7) شامل سه گروه شاهد، شم، کنترل مثبت (دسموپرسین روزانه 05/0±25/0 میلی لیتر به هر موش بسته به وزن) و پنج گروه آزمایشی شامل دوز هایmg/kg 500، 250، 100، 50، 25 عصاره هیدروالکلی گل محمدی به مدت 14 روز به صورت تزریق درون صفاقی (i.p. ) تیمار شدند. جهت ارزیابی نتایج، از آزمون های BT، CT، PT، aPTT و شمارش پلاکت که آزمون های غربالگری هموستاز ند استفاده شد. یافته ها: آزمون های BT، CT، PT و aPTT کاهش زمان خونریزی با افزایش غلظت عصاره را نشان داد بطوری که در دوز mg/kg 500 اختلاف معناداری با گروه کنترل مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری: نظر به نتایج احتمالا ترکیبات پلی فنولی مانند تانن ها و گلیکوزید های موجود در گل محمدی نظیر ساپونین ها در افزایش تجمع پلاکتی و کاهش زمان خونریزی و لخته شدن موثر بوده اند. شاید اثرگذاری گل محمدی بر هر دو مسیر بیرونی و داخلی انعقاد باشد که می تواند ناشی از حضور گالیک اسید، کافئیک اسید، کوئرستین و کامپفرول نیز باشد.

کلمات کلیدی