سفاهت اقتصادی یکی از مفاهیم بنیادین در آموزه‌های اسلامی است که به ناتوانی در مدیریت عقلانی منابع مالی و اتخاذ تصمیمات نابخردانه اشاره دارد. قرآن کریم و روایات اهل بیت (ع)، به‌ویژه آموزه‌های امام رضا (ع)، بر اهمیت عقلانیت در مدیریت اموال تأکید کرده و رفتارهای سفیهانه را به‌عنوان عاملی مخرّب برای فرد و جامعه معرفی می‌کنند. این پژوهش با روش اسنادی-تحلیلی، مفهوم سفاهت اقتصادی را از منظر متون دینی و آموزه‌های رضوی بررسی کرده و دلالت‌های آن را برای تربیت اقتصادی جامعه تبیین می‌کند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که سفاهت اقتصادی در رفتارهایی مانند اسراف، تبذیر، عدم برنامه‌ریزی، اعتماد به نفس کاذب و تصمیم‌گیری‌های تکانشی نمود پیدا می‌کند. این رفتارها پیامدهایی چون افزایش بدهی، کاهش ثروت بلندمدت، و توزیع ناعادلانه منابع را به دنبال دارند. از منظر آموزه‌های اسلامی، تربیت اقتصادی از طریق ارتقای سواد مالی، تقویت خودکنترلی، و ترویج آینده‌نگری، می‌تواند نقش مؤثری در کاهش سفاهت اقتصادی ایفا کند. همچنین، سیاست‌گذاری‌های دولتی و آموزش عمومی در راستای توزیع عادلانه ثروت و جلوگیری از سوءاستفاده‌های اقتصادی ضروری است. این پژوهش بر اهمیت ایجاد بسترهای فرهنگی و آموزشی برای افزایش عقلانیت اقتصادی تأکید دارد و پیشنهاد می‌کند که نهادهای آموزشی و رسانه‌ها، برنامه‌های هدفمند برای ارتقای سواد مالی و مدیریت منابع طراحی و اجرا کنند. این اقدامات می‌توانند به توسعه پایدار اقتصادی و تحقق عدالت اجتماعی در جامعه اسلامی کمک کنند.

کلمات کلیدی